Zdrowie najważniejsze

[b]Rz: Myśli już pani o igrzyskach w Vancouver?[/b]

[b]Justyna Kowalczyk[/b]: To ukoronowanie sezonu, najważniejsza impreza, do której się przygotowuję już od kilku miesięcy, więc trudno uciec myślami od takiego wydarzenia. Wiem tylko, że mam pracować najciężej i najsumienniej, jak tylko potrafię. I tak robię, ale na efekty trzeba będzie poczekać.

[b]Kryształowa Kula za zwycięstwo w klasyfikacji Pucharu Świata będzie dla pani teraz równie ważna jak w minionym sezonie?[/b]

Wtedy też nie była najważniejsza, bo głównym celem były przecież mistrzostwa świata w Libercu. Teraz wszystko podporządkuję igrzyskom, więc proszę nie być zaskoczonym, gdy pierwsze pucharowe starty nie będą zbyt udane. Ale poza Duesseldorfem nie będę ich opuszczać.

[b]Jak przebiegały dotychczasowe przygotowania do sezonu?[/b]

Trzymamy się z trenerem Aleksandrem Wierietielnym sprawdzonego systemu. Owszem, są pewne modyfikacje z uwagi na specyfikę tras w Vancouver, ale rewolucji nie robimy. Przygotowania zaczęliśmy 12 maja trzytygodniowym obozem w Sierra Nevada. W środę wyjeżdżamy na lodowiec Dachstein, po raz pierwszy założę tam narty.

15 listopada zaczyna się w Norwegii pucharowa karuzela.

[b]Czy można porównać pani formę z lat poprzednich do aktualnej dyspozycji?[/b]

Przeprowadzamy takie badania i sprawdziany, ale staram się unikać daleko idących wniosków. Dobry wynik w zawodach to wypadkowa kilku czynników, między innymi takich jak forma rywalek i łut szczęścia przy smarowaniu nart.

[b]Ma pani nowych serwismenów?[/b]

To Estończycy, jednego z nich Are Metsa znam, drugiego jeszcze nie widziałam, ale jeśli Are go wybrał, to znaczy, że zna się na rzeczy.

[b]Wygrała pani tradycyjne zawody kontrolne na nartorolkach w Estonii. Czyli forma już jest?[/b]

Nie przywiązuję do tego aż takiej wagi. To był tylko sprawdzian, nic więcej. Obsada nie była rewelacyjna, więc nie przesadzajmy z pochwałami. To będzie inny sezon niż poprzedni, wszyscy się zbroją przed igrzyskami.

[b]Kto będzie szczególnie groźny?[/b]

To się okaże już na śniegu, gdy będziemy walczyć najpierw o punkty Pucharu Świata, a później o medale olimpijskie w Kanadzie. W bardzo dobrej dyspozycji jest Kristina Śmigun, dwukrotna złota medalistka z Turynu. Myślę, że po urodzeniu dziecka wróci do wielkiego sportu w znakomitym stylu.

[b]A inne?[/b]

Kirstin Steira startowała w lekkoatletycznych mistrzostwach Norwegii na 5 km. Z czasem, który uzyskała, byłaby dziewiąta na igrzyskach w Pekinie. I ja z takimi rywalkami będę musiała się ścigać...

[b]W Libercu nie dała im pani szans...[/b]

Ale to nie musi się powtórzyć. Praktyka uczy, że bardzo ciężko jest po raz kolejny tak zdominować konkurentki. Mam też świadomość, że w Vancouver będę startowała pod ogromną presją. Od mistrzyni świata wszyscy będą przecież oczekiwać medalu.

[b]Fińska biegaczka Virpi Kuitunen powiedziała, że podpisuje się pod projektem, by zawodnikom wszczepiać podskórne czipy pozwalające w każdej chwili ich zlokalizować i przeprowadzać kontrolne badania dopingowe. Co pani na to?[/b]

Też jestem za. Teraz muszę z trzymiesięcznym wyprzedzeniem podawać swój dokładny rozkład dnia i miejsce pobytu. Mogę się pomylić dwa razy. Za trzecim grozi mi dwuletnia dyskwalifikacja.

[b]Wierzy pani w to, że będzie biegać jeszcze szybciej niż w Libercu?[/b]