Iga Świątek w półfinale Roland Garros. Złapała wiatr w żagle

Korespondencja z Paryża

Polka zaczynała turniej w Paryżu z pozycji dla siebie nietypowej, bo choć przyleciała do stolicy Francji jako obrończyni tytułu, to niewielu widziało w niej faworytkę. Tegoroczny sezon na mączce był bowiem dla Świątek trudny. Nasza tenisistka w Stuttgarcie, Madrycie oraz Miami wygrała sześć z dziewięciu meczów, ani razu nie awansowała do finału i spadła w rankingu WTA na piątą pozycję. „L’Equipe” przed turniejem oceniła jej szanse na trzy w pięciogwiazdkowej skali.

Spotkanie ze Switoliną wyglądało jednak tak, jakby tamte wiosenne rozczarowania się nie wydarzyły. Świątek od początku grała równo, była skoncentrowana. Kapitalizowała pewność, którą dał jej mecz czwartej rundy z Jeleną Rybakiną, gdy musiała odrabiać straty. - Potrzebowałam takiej wygranej, aby poczuć, że umiem zwyciężać pod presją - mówiła.

Roland Garros. Iga Świątek wygrywała z wiatrem i pod wiatr

Pokonanie reprezentantki Kazachstanu wymagało cierpliwości oraz dostosowania gry do wyzwań dnia. Świątek nie tylko była gotowa na moment, gdy rywalka obniżyła poziom, ale także - za radą trenera - zaczęła ustawiać się dalej do returnu. To przyniosło skutek. Spotkanie ze Switoliną wyglądało inaczej, było bardziej wyrównane. Ważniejsze były intensywność, konsekwencja oraz spokój, gdy tenisistkom życie utrudniał wiatr oraz wirujące wokół ziarna ceglanej mączki.

Pierwszy set okazał się demonstracją siły. Świątek pokazała tenis na miarę czterokrotnej mistrzyni Roland Garros. Schody zaczęły się w drugim, a przy wyniku 6:1, 1:2 Polka pierwszy raz dała ujście nerwom, uderzając się w kolano. Przegrała gema przy własnym serwisie, ale szybko odrobiła stratę przełamania. Przetrwała moment, który mógł zbudować Switolinę.

Ukrainka przypilnowała dwóch kolejnych gemów serwisowych, ale przy dłuższych wymianach zdarzało się, że zawodził ją forehand. Switolina popełniła w ten sposób aż 21 niewymuszonych błędów. A gdy nie trafiała za pierwszym razem, zawodziło ją drugie podanie. Właśnie ten element rozstrzygnął losy meczu, gdy po udanym returnie Świątek objęła prowadzenie 6:5. Swojego gema Polka już rywalce nie oddała, gdy zagrała trzy pierwsze asy w meczu.

Lois Boisson. Nowa księżniczka Roland Garros

Jeśli Świątek jest królową Paryża, to nową księżniczką została właśnie Lois Boisson. 22-latka już w dniu swojego meczu czwartej rundy z Jessiką Pegulą zdominowała sportowe czołówki francuskich dzienników, ale to był tylko wstęp do szaleństwa, które rozpętało się w poniedziałek na Philippe-Chatrier, którego 15-tysięczne trybuny wypełniały się z każdym kolejnym gemem.

Może kibice zbierali się już na zaplanowany później mecz Novaka Djokovicia z Cameronem Norrie, może chcieli zobaczyć Puchar Mistrzów, który miał zaprezentować na korcie gwiazdor Paris Saint-Germain Ousmane Dembele (Boisson pytana później, czy chciałaby się z nim spotkać, odparła, że niespecjalnie się zna na futbolu), a może doszły do nich wieści, że za chwilę gospodarze mogą doczekać się swojej pierwszej ćwierćfinalistki Roland Garros od 2017 roku.

Czytaj więcej

Tenis

Roland Garros. Jak Elina Switolina, kolejna rywalka Igi Świątek, pomaga walczącej Ukrainie

Elina Switolina, która we wtorek zmierzy się w ćwierćfinale Roland Garros z Igą Świątek, angażuje...

Francuzka (WTA 361) pokonała 3:6, 6:4, 6:4 rozstawioną z „trójką” Amerykankę i została drugą w dziejach paryskiego turnieju tenisistką z „dziką kartą”, która awansowała do ćwierćfinału. Ostatnią tak nisko notowaną zawodniczką, która dotarła do takiego etapu turnieju wielkoszlemowego, była w 2017 roku podczas US Open Kaia Kanepi (wówczas WTA 418).

Boisson zaczęła turniej jako tenisistka czwartej „setki” światowego rankingu WTA, bo rok temu jej tenisowe życie legło w gruzach, gdy miała sięgnąć marzeń. Świetne wyniki w turniejach ITF sprawiły, że Francuska Federacja Tenisowa (FFT) przyznała jej dziką kartę na Roland Garros, ale młoda zawodniczka nie zdołała z tego przywileju skorzystać, bo dwa tygodnie przed turniejem zerwała więzadło krzyżowe w prawym kolanie.

Nie grała przez dziewięć miesięcy. Miała czas, aby oswoić się z myślą, że najwyraźniej jest w tenisie Hiobem. Uznawana za niemały talent w latach 2021-22 rozegrała w imprezach ITF tylko 35 meczów. Wszystko przez powracający ból prawego ramienia, na który długo nie mógł znaleźć recepty żaden specjalista. Dziś ma pod nim tatuaż z hasłem: „resilience”, czyli „odporność”.

Trener przygotowania fizycznego Sebastien Durand opowiadał „L’Equipe”, że gdy poznał ją nieco ponad trzy lata temu, „była niezwykle zmotywowana, choć zrozpaczona”. Zaczynała wtedy wszystko od nowa, przez kłopoty z ramieniem musiała zmienić technikę forehandu. To była benedyktyńska praca. - Ma dyscyplinę, którą widuje się rzadko. Jest jedną z tych, u których wejście na kort jest niczym wejście do kościoła - nie kryje Durand.

Czytaj więcej

Tenis

Roland Garros. Iga Świątek pokonała Jelenę Rybakinę. Wielki powrót królowej Paryża

Iga Świątek przegrywała z Jeleną Rybakiną 1:6, 0:2, ale zwyciężyła 1:6, 6:3, 7:5 po meczu, który...

- Najważniejsze, że jestem w formie i nic mnie nie boli - mówi dziś Boisson. „Le Figaro”, że „nikt i nic nie jest w stanie jej powstrzymać”, a „Le Parisien” opowiada historię „od nieznanej do bohaterki”. 22-latka pokonała Pegulę, choć nigdy nie grała na takim korcie, jak Philippe-Chatrier. Cztery lata temu miała tam godzinny trening, no i rozgrzewkę w poniedziałek.

Po meczu sprawiała wrażenie oszołomionej, ale już podczas konferencji prasowej widzieliśmy, że taki dystans i spokój to po prostu jej natura. - Moje życie po Roland Garros się nie zmieni poza tym, że dzięki rankingowi będę mogła grać w większej liczbie turniejów - uważa, ale chyba nie ma racji, bo francuski tenis na taką zawodniczkę czekał od lat. Dziś najwyżej notowaną reprezentantką gospodarzy pozostaje naturalizowana Rosjanka Warwara Graczewa (WTA 72).