Wielcy nieobecni Euro 2012

Carles Puyol, Frank Lampard i David Villa to największe gwiazdy, które przegrały walkę z kontuzjami. Najbardziej ucierpieli Anglicy, Hiszpanie i Francuzi. Zestawienie uwzględnia tylko tych, którzy mieli realne szanse na udział w mistrzostwach Europy. Stąd brak m.in. portugalskich obrońców Ricardo Carvalho i Jose Bosingwy, skłóconych z trenerem Paulo Bento. A także Artura Boruca, Michała Żewłakowa i Sławomira Peszki, skreślonych z powodów dyscyplinarnych przez Franciszka Smudę. Oto 23-osobowa kadra pechowców, którzy turniej obejrzą w telewizji.

Bramkarze

Łukasz Fabiański – na zgrupowaniu w Austrii odnowiła mu się kontuzja barku, przy obronie strzału Marcina Wasilewskiego z rzutu karnego. Był w kadrze na mundial 2006 i Euro 2008, ale nie zagrał ani minuty, bo pewne miejsce w bramce miał wtedy Artur Boruc.

Thomas Soerensen – Duńczyk doznał urazu pleców dwa tygodnie przed Euro, w przegranym 1:3 meczu towarzyskim z Brazylią. Zastąpił go Kasper Schmeichel, syn Petera. Ojciec pewnie nie raz opowiadał mu przy kominku, jak 20 lat temu – ściągnięty wraz z kolegami z wakacji w miejsce wykluczonej z turnieju Jugosławii – zdobył mistrzostwo Europy na szwedzkiej ziemi.

Ołeksandr Szowkowski – jeden z trzech bramkarzy (obok Andrija Dykana i zdyskwalifikowanego za doping Ołeksandra Rybki), których straciła przed turniejem Ukraina. Ale najbardziej doświadczony i znany. Podobnie jak Fabiańskiego wyeliminowała go kontuzja barku. 37-letni bramkarz Dynama Kijów rozegrał w reprezentacji blisko 100 meczów.

Obrońcy

Eric Abidal – w kwietniu przeszczepiono mu wątrobę. Czeka go rok przerwy, ale lekarze zapewniają, że francuski obrońca Barcelony będzie mógł wrócić na boisko. Już raz mu się to udało – rok temu po wycięciu guza wątroby.

Gareth Barry – obrońca Manchesteru City zerwał mięsień brzucha w przedostatnim sprawdzianie reprezentacji Anglii.

Wasilij Bieriezucki – jeden z filarów obrony reprezentacji Rosji nie zdążył wyleczyć kontuzji uda. – Uznaliśmy z trenerem, że nie jestem w stanie pomóc drużynie. Zabrałbym jedynie czyjeś miejsce na zgrupowaniu – tłumaczył piłkarz CSKA Moskwa, który będzie trzymał kciuki za swojego brata-bliźniaka, Aleksieja.

Gary Cahill – złamał szczękę w ostatniej próbie Anglików przed Euro. Środkowy obrońca Chelsea w wygranym 1:0 meczu z Belgią zderzył się z własnym bramkarzem Joe Hartem.

Rio Ferdinand – ofiara konfliktu z Johnem Terry'm. Roy Hodgson uznał, że obaj w angielskiej kadrze być nie mogą. Terry obraził w październiku na tle rasistowskim młodszego brata obrońcy Manchesteru United, Antona z Queens Park Rangers. Po Euro stanie przed sądem, a Rio obejrzy turniej w telewizji.

Carles Puyol – mistrz Europy 2008 i świata 2010 w przedostatnim spotkaniu ligowym Barcelony uszkodził kolano. Gdy okazało się, że będzie potrzebna operacja (przeszedł ją 12 maja), nadzieja na jego występ w turnieju zgasła. Ale w reprezentacji zagrać jeszcze zamierza. – Karierę chcę zakończyć na boisku, a nie na stole operacyjnym. Na taki turniej powinni jechać piłkarze, którzy są w najlepszej formie. W Hiszpanii jest wielu dobrych środków obrońców i nie musimy się o nic martwić – mówi 34-letni Puyol.

Bacary Sagna – Francuz przez cztery miesiące leczył złamaną prawą nogę. Niedługo po powrocie na boisko, złamał ją ponownie w meczu ligowym Arsenalu.

Pomocnicy

Michael Carrick – nie chciał jechać na Euro jako rezerwowy, ale jednocześnie zapewnił, że w razie potrzeby Anglikom nie odmówi. Ale gdy kontuzja wyeliminowała Franka Lamparda, Hodgson po pomoc do niego nie zadzwonił. Powołał Jordana Hendersona z Liverpoolu.

Danny – portugalski skrzydłowy, najdroższy piłkarz w historii ligi rosyjskiej, już w lutym wiedział, że mistrzostwa przejdą mu koło nosa. Na zgrupowaniu Zenitu Sankt Petersburg we Włoszech zerwał całkowicie więzadła krzyżowe prawego kolana, osłabionego przez wcześniejsze kontuzje.

Yoann Gourcuff – słaby sezon w Olympique Lyon sprawił, że Laurent Blanc zdecydował się piłkarza – porównywanego swego czasu do Zinedine'a Zidane'a – na Euro nie brać.

Frank Lampard – dla 34-letniego angielskiego pomocnika była to być może ostatnia szansa na występ w wielkim turnieju. W maju wygrał z Chelsea Ligę Mistrzów, kilkanaście dni później doznał kontuzji uda na treningu reprezentacji. – To bardzo mocno uderzyło w naszą drużynę. Był w bardzo dobrej formie i czekał na te mistrzostwa z wielkimi nadziejami – przyznał Hodgson.

Jack Wilshere – choć nie rozegrał żadnego meczu w minionym sezonie, był jedną z nadziei Anglików. 20-letniego pomocnika Arsenalu kontuzje nie oszczędzają: przed sezonem złamał kostkę, kilka miesięcy później uraz się odnowił, a w styczniu złamał kość pięty.

Napastnicy

Adrian Lopez – w maju wygrał z Atletico Madryt Ligę Europejską, kilkanaście dni później zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii. Strzelił Serbii gola i wywalczył rzut karny. Ale Vicente del Bosque uznał, że jeszcze powinien się uczyć. Może być jednym z bohaterów igrzysk olimpijskich w Londynie.

Ivica Olić – kontuzji uda doznał w ostatnim meczu przed Euro. – Najprawdopodobniej nigdy nie założę już koszulki reprezentacji Chorwacji – oświadczył. Chce skupić się na grze w nowym klubie – VfL Wolfsburg.

Raul – marzył o występie na Euro, to miało być dla niego pożegnanie z wielkim futbolem. – Zrobił wiele, żeby dostać powołanie, ale nie możemy wziąć wszystkich – stwierdził trener Hiszpanów. Latem przejdzie z Schalke do katarskiego Al-Sadd.

Loic Remy – był w szerokiej kadrze Francji, ale z niewyleczoną kontuzją uda nie dawał gwarancji, że nie osłabi reprezentacji podczas Euro.

Giuseppe Rossi – urodzony w USA reprezentant Włoch to kolejny wielki pechowiec w tym gronie. W październiku zerwał więzadła w prawym kolanie. W kwietniu, zaraz po powrocie na boisko, kontuzja się odnowiła.

Roberto Soldado – najlepszy strzelec Valencii, w lutym zdobył hat-tricka dla reprezentacji Hiszpanii w meczu z Wenezuelą, ale zawiódł w ostatnim sprawdzianie przed ogłoszeniem kadry.