Doskonale pamiętam teksty na temat jego rzekomych win. Gazety prześcigały się w wymienianiu wysokości długów, w jakie w wyniku decyzji szefa popadł siatkarski związek. Pisały o nieuczciwości i pazerności Biesiady.
Krótko mówiąc, mediom udało się kilka lat temu wykreować Biesiadę na czarny charakter numer dwa w polskim sporcie. Niekwestionowanym liderem klasyfikacji generalnej był oczywiście szef PZPN Michał Listkiewicz, ale prezes siatkówki – jeśliby się trzymać terminologii kolarskiej – wygrał kilka etapów. Biesiada w przeciwieństwie do Listkiewicza miał szczęście w nieszczęściu. Wytoczono mu proces, w wyniku którego okazał się niewinny. A Listkiewiczowi do końca życia pozostanie opinia “zamieszanego w kradzież roweru”.
Pisząc o szczęściu Biesiady, mam świadomość, jak bardzo ryzykowne jest to określenie. Mogę sobie wyobrazić, co przeżywał on sam, odsądzony od czci i wiary, odrzucony przez własne środowisko, a także – jak w tej atmosferze nagonki czuła się jego rodzina. Ów stan trwał kilka lat, bo tak długo toczą się w Polsce w XXI wieku średnio skomplikowane procesy.
Nie ma co ukrywać, że sprawa Biesiady to porażka polskiego dziennikarstwa sportowego. Moja – żeby była jasność – też. Pisywałem wtedy felietony do “Rzeczpospolitej” i nie przyszło mi do głowy, żeby zgłosić votum separatum. Nikt z kolegów po fachu, którzy zajmowali się rzekomymi przekrętami prezesa polskiej siatkówki, nie zdobył się na to, by obiektywnie przedstawić sytuację. Posłuchać nie tylko oskarżycieli, ale porozmawiać z samym Biesiadą, a przede wszystkim zasięgnąć opinii prawników, którzy potrafiliby ocenić jakość dowodów. Niestety, dziennikarze najwyraźniej dali się zwieść jakiejś grupie w środowisku siatkarskim, która chciała Biesiadę wykończyć.
I osądzili człowieka, zanim jeszcze zaczął się proces.Inna sprawa, że wciąż trudno uwierzyć w niewinność rodaka oskarżonego o przekręty. Na ostatniej liście Transparency International zajmowaliśmy trzecie miejsce wśród krajów Unii Europejskiej pod względem korupcji. W przeciwieństwie do sportowych rankingów tu wysoka lokata nie może być powodem do dumy.
