Sumienie z importu

Grzegorz G. wchodził wczoraj do wrocławskiej prokuratury smutny, ale pewny siebie. Zaskakująco pewny jak na kogoś, kto ma kajdanki na rękach i idzie wysłuchać zarzutów.

Mówił dziennikarzom, że jest niewinny i wróci do sędziowania. Mało tego, pojedzie na mundial do RPA, o co walczył od kilku sezonów (jest w wąskim gronie arbitrów przygotowujących się do tej imprezy). Pytany o 28 tys. zł łapówki za ustawienie jednego z meczów Świtu Nowy Dwór Mazowiecki w 2004 roku, zaprzeczył, że wziął pieniądze.

– Raczej dałbym tyle na dom dziecka, a nie wziął od klubu – odpowiadał, sugerując, że stać by go było na taki gest. W podobnym tonie mówili po zatrzymaniu G., pierwszego polskiego sędziego zawodowego, wszyscy, którzy stawali w jego obronie: dlaczego człowiek bardzo bogaty, współwłaściciel zakładu jubilerskiego i hoteli, miałby skusić się na takie sumy?

Ale prokuratura ma mocne argumenty. G. usłyszał zarzuty równie ciężkie jak dzień wcześniej Jarosław Ż., też sędzia międzynarodowy. Prokuratorzy uważają, że sędziował w siedmiu ustawionych spotkaniach, prawdopodobnie sezonu 2003 – 2004, przyjął za nie łącznie ok. 130 tys. zł łapówki i był członkiem zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez Ryszarda F., pseudonim Fryzjer, szefa mafii piłkarskiej. Jarosław Ż. za opuszczenie aresztu musiał zapłacić 90 tysięcy złotych kaucji. G. znacznie więcej – 160 tysięcy. W prokuraturze spędził wczoraj aż 10 godzin. Prokurator Edward Zalewski przekonywał, że G. przyznał się do części zarzutów, ale adwokat arbitra tego nie potwierdził.

[srodtytul]Dwa dni, dwa ciosy [/srodtytul]

W ten sposób polskie środowisko sędziowskie właśnie sięgnęło dna. I chyba już nawet nie słychać pukania od dołu. Trudno sobie wyobrazić, że mogłoby się zdarzyć coś jeszcze gorszego niż to, co przyniosły ostatnie dwa dni: dwaj sędziowie międzynarodowi trafiają do aresztu, a właściwie żaden z ich szefów nie zajmuje w tej sprawie stanowiska. Ani prezes PZPN Grzegorz Lato, ani przewodniczący Kolegium Sędziów Sławomir Stempniewski.

Żeby było jasne: samo powiedzenie „Jestem wstrząśnięty” albo „Jestem porażony”, jak mawia Sławomir Stempniewski po każdym zatrzymaniu znanego sędziego, to jeszcze nie jest stanowisko. Od przełożonego sędziów należałoby wymagać przedstawienia jakiegoś planu działania.

[srodtytul]Fachowiec z zagranicy[/srodtytul]

Stempniewski znalazł się w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Od wyborów nowych władz PZPN jego pozycja w związku słabła, a teraz w 48 godzin otrzymał dwa ciosy, które właściwie przesądzają o jego odejściu. Pierwszy to aresztowanie Ż., którego sam Stempniewski wypromował dwa miesiące temu na sędziego międzynarodowego.

Drugi jest jeszcze boleśniejszy, bo Grzegorz G. był nie tylko ulubieńcem szefa sędziów, ale też jego biznesowym partnerem przy budowie hotelu Aviator w Radomiu. Nie jest to najszczęśliwszy zbieg okoliczności, choć trzeba przyznać, że co do uczciwości Stempniewskiego jako szefa sędziów nie było nigdy nawet cienia zastrzeżeń. Sam jest człowiekiem bardzo zamożnym i funkcję w Kolegium Sędziów pełni społecznie.

Szefowie PZPN szukają jednak nowego szefa sędziów i jak wynika z naszych informacji, są coraz bliżsi sięgnięcia po fachowca z zagranicy. Kogoś, kto nie tylko byłby poza polskimi układami – a raczej poza wszelkimi układami, ale też wprowadził nowe standardy. Bo z sędziowaniem jest w Polsce tak jak z grą w piłkę: kuleje wszystko, od szkolenia po etykę zawodową. Kto chce robić europejską karierę, ten na krajowe kursy sędziowskie chodzi tylko z obowiązku, a uczy się, podpatrując najlepszych z zagranicy. Jeden z naszych sędziów międzynarodowych mówi o sobie, że jest jak Ebi Smolarek: wszystkiego co dobre nauczył się za granicą.