Wisła u bram Ligi Mistrzów: wystarczy remis

Korespondencja z Nikozji

Mistrzowie Polski pałętają się po obrzeżach wielkiej piłki już od 15 lat. Od tak dawna nie chcą ich wpuszczać do Ligi Mistrzów. Ostatnio w fazie grupowej występował Widzew Łódź – w pożegnalnym meczu 4 grudnia 1996 r. przegrał 0:1 z Atletico Madryt, trenerem był Franciszek Smuda, a po boisku biegali Sławomir Majak, Ryszard Czerwiec czy Marek Citko.

Później polscy piłkarze najlepszych oglądali w telewizji, wpędzając się w kompleksy po kolejnych przegranych eliminacjach. A LM ciągle rosła w siłę, wyrastając na jedno z najbardziej dochodowych przedsięwzięć w sporcie. I na jedno z największych wyzwań w futbolu, bo nikomu jeszcze nie udało się w tej lidze obronić tytułu.

Jeśli Wisła awansuje, dostanie się do innej LM niż ta, w której grały Legia i Widzew. Zarobi kilka razy więcej od nich, bo dziś za samo przejście eliminacji dostaje się ponad 7 mln euro. Po pierwszym meczu z Apoelem, wygranym 1:0, sława i pieniądze się przybliżyły. W rewanżu wystarczy remis, a nawet porażka różnicą jednej bramki, pod warunkiem że Wisła strzeli dziś gola.

Małecki w kadrze

Zacznie się o 20.45 (transmisja w Polsacie i nSporcie). To będzie 90 minut prawdy o polskim futbolu. – Zawsze przed ważnymi meczami drżą mi nogi, dlatego nawet nie myślę o tym, że eliminując Apoel, tworzymy historię. Dużo śpię, wielkie emocje zostawiam na wtorkowy wieczór. Poza tym trener Robert Maaskant zaraża nas wszystkich spokojem – mówi „Rz" Patryk Małecki.

Małecki wczoraj rano dowiedział się, że Franciszek Smuda powołał go do reprezentacji na mecze z Meksykiem i Niemcami. Lider Wisły pogodził się już z tym, że w kadrze u tego trenera nie zagra, niespodziewana wiadomość przyszła dobę przed najważniejszym meczem w karierze. – Łatwiej mi będzie wrócić do kadry jako uczestnikowi Ligi Mistrzów. Jestem szczęśliwy, ale na razie myślę tylko o Wiśle – tłumaczył.

Piłkarze Maaskanta do Nikozji przylecieli już w niedzielę, żeby przyzwyczaić się do upałów. Dziewięciu zawodników podstawowego składu nie grało w ligowym meczu z Koroną. Wszystko zostało podporządkowane awansowi do Ligi Mistrzów.

Upał, którym straszono Wisłę, od kiedy wylosowała Apoel, nie daje się aż tak bardzo we znaki. – W niedzielę na wieczornym treningu nawet było zimno, gdy powiał wiatr. Gramy o Ligę Mistrzów z dobrymi rywalami, nie z pogodą – mówi Małecki.

Żołnierze grają w karty

Maaskant może w ostatniej chwili stracił najcenniejszy brylant. Maor Melikson w niedzielę trenował indywidualnie, a we wtorek już był tylko masowany. Na nodze ma krwiaka. Nie wiadomo, czy będzie zdolny do gry, chociaż jego brak w pierwszym składzie może być tylko zagrywką taktyczną – trójka Radosław Sobolewski, Cezary Wilk, Gervasio Nunez, do obrony wyniku z Krakowa nadaje się wyśmienicie. Dla Maaskanta to też najważniejszy mecz w karierze. Nigdy nie udawał, że chce pracować w Wiśle do emerytury. Przez LM może wypromować się w Europie.

Apoel, chociaż silny, jest najsłabszą drużyną ze wszystkich, z którymi polskie kluby walczyły w decydujących bitwach o Ligę Mistrzów. Przeciwko Wiśle nie wystąpią dziś Aldo Adorno i Esteban Solari, ale trener Ivan Jovanović ostrzega, że  nauczył się radzić sobie z takimi przeciwnościami. Liczy na kibiców, a tych Apoel ma fantastycznych.

Klub powstał po to, by cypryjscy Grecy mieli jak wykrzyczeć światu swój patriotyzm. Od polityki na tej wyspie nie da się uciec. Na niepodległe od 50 lat państwo tak naprawdę nikt nie znalazł jeszcze pomysłu. Na turecką stronę niby można już przechodzić, ale do spokoju daleko.