Zarazić miłością do siebie

Transfer do Catanii był niezrozumiały. Do Legii pod koniec ubiegłego sezonu zgłosili się działacze klubu z Sycylii, który szykował się do walki o utrzymanie w Serie A. W Warszawie nikt tego piłkarza nie chciał zatrzymywać, a gdy Włosi zaproponowali 500 tysięcy euro – trudno było nie skorzystać z okazji. W tamtej lidze nie sprawdzili się już lepsi, jak ostatnio Radosław Matusiak, nic dziwnego, że w powodzenie Augustyna nikt nie wierzył.

W Legii pamiętają go jako człowieka, który nie umiał przegrywać. Nie chodziło o to, że nie radził sobie po porażce drużyny w którymś z czterech meczów ligowych, w jakich wystąpił. Nie radził sobie z przegraną walką o piłkę na treningu i przegranym sprincie od słupka do słupka – myślał, że będzie najlepszy we wszystkim, co robi. Mało kto go lubił, a sam Augustyn uważał się za najbardziej skrzywdzonego piłkarza na świecie.

[srodtytul]Bez pokory[/srodtytul]

– O tym, że umie grać, byłem przekonany. Sam jeździłem do Anglii, gdy trenował z pierwszą drużyną Boltonu, ale występował w drugiej, bo Sam Allardyce zaczynał skład od tych, którzy skończyli 30 lat. O Augustynie świetnie wypowiadał się Ivan Campo, który przecież grał w Realu Madryt, w Boltonie ćwiczył z nim także Cesar, były stoper Deportivo La Coruna, i także on zachwalał mi młodego Polaka – mówi Mirosław Trzeciak, były dyrektor sportowy Legii.

Najbardziej Augustynem zachwycał się jednak sam Augustyn. Do Warszawy przyjechał po to, by wygrać rywalizację z Dicksonem Choto i Inakim Astizem. Wierzył w swoją pierwszoplanową rolę, był arogancki, a na treningach tak brutalny, że nikt nie chciał z nim ćwiczyć.

Trzeciak wspomina: – Niepokorny, trudny do prowadzenia, ale ambitny. Przekonany o własnej wartości tak bardzo, że kiedy musiał usiąść na ławce, wypalał się psychicznie. Nie miał pokory i cierpliwości. Kiedy przegraliśmy z Koroną po jego błędach, widziałem, że już się poddał.

[srodtytul]Do Czech za darmo[/srodtytul]

W łódzkiej Szkole Mistrzostwa Sportowego, która współpracowała z Boltonem i z której właśnie trafił na rok do angielskiego klubu, Augustyna pamiętają jako tego, który zawsze mówił, co mu ślina przyniesie na język. A że często przynosiła głupie rzeczy, ludzie znający go mówią o braku kultury i niechęci do nauki.

W Anglii największą przeszkodą na drodze do kariery była ponoć miłość. Narzeczona Anna Kos znana z reklamy, w której „do Czech ma za darmo”, tęskniła za Błażejem tak bardzo, że ten co chwila był w Polsce. Transfer do Legii miał mu także pomóc ułożyć życie prywatne.

– W Legii nie udało się lepszym od niego. Wiadomo, jak to jest z chłopakami, którzy nagle trafiają do klubu o takich ambicjach. Gdyby Błażej inaczej patrzył na to, co się wokół niego dzieje, miałby więcej szans. To, iż uważał, że zasługiwał na pierwszy skład, chyba nie powinno żadnemu trenerowi przeszkadzać – mówi Jacek Magiera, który znał Augustyna z wcześniejszej pracy w reprezentacji Polski juniorów.

[srodtytul]Jak bomba[/srodtytul]

Trzeciak dodaje: – Kiedy coś mu nie wyszło na treningu i trener kazał przestać próbować takich zagrań, on próbował tego samego. Był strasznie uparty. Za granicą to się podoba bardziej.

Wypożyczenie do Rimini w 2008 roku miało być rozwiązaniem problemu. Augustyn zagrał tam jednak tylko sześć meczów i zerwał więzadła. Przerwa w grze trwała pół roku. Działacze Catanii obserwowali go przed urazem i nie wykreślili z notesu. Trafił na Sycylię i w tym sezonie zagrał już w dziesięciu meczach, niemal w każdej kolejce znajduje się w kadrze.

Dwa tygodnie temu wybrano go najlepszym piłkarzem meczu z Chievo, ale wokół tego spotkania – zakończonego remisem 1: 1 – zrobiło się dużo szumu, bo właśnie taki wynik obstawiało we włoskich zakładach bukmacherskich zbyt wielu kibiców.

– Powołać i postawić na Augustyna było trochę tak jak z tykającą bombą. Miał problem mentalny, za bardzo chciał, często dostawał czerwone kartki. W Serie A też dostał w debiucie... Ale drugiego takiego juniora nie było. Jeśli szansę w pierwszej reprezentacji dostali Maciej Sadlok i Kamil Glik, to uważam, że można spróbować także Augustyna. Może być lepszy – mówi Radosław Mroczkowski, były trener reprezentacji młodzieżowych.

[srodtytul]Boniek poleca[/srodtytul]

Powołanie przez Franciszka Smudę piłkarza Catanii zaproponował w swoim felietonie dla Interii Zbigniew Boniek. „Poukładany taktycznie, zawsze jest za linią piłki, umie się ustawić, przeciąć akcję i całkiem dobrze włada piłką obiema nogami. Do tego świetne warunki fizyczne i dobra kondycja” – napisał.