Niech do nieba wystarczą dwa kroki

RZ: Chyba nie wypada pytać, czy stać was na zwycięstwo w meczu z Kazachstanem, tylko na jak wysokie. 3:0? 5:0?

Jacek Bąk:

– Przeciwnik jest niewygodny, potrafi przeszkadzać. Nie myślę, żebyśmy mieli problemy z pokonaniem Kazachów, ale reprezentacji Polski zdarzały się już wpadki na własnym boisku. Kiedy trenerem był Zbigniew Boniek, przegraliśmy w Warszawie z Łotwą, więc teraz nawet do teoretycznie słabszego rywala podchodzimy z szacunkiem. Tylko że ja inaczej rozumiem to słowo: im więcej wbijemy im goli, tym większy okażemy szacunek.

W meczu z Azerbejdżanem strzelił pan gola już w drugiej minucie. Marzy się powtórka?

Marzy się, żeby znów był gol w drugiej minucie, niekoniecznie Bąka. Ten mecz będzie trudny do pierwszej bramki. Jeśli wpadnie, pójdzie nam już łatwiej.

Opuścił pan zgrupowanie w Muehlheim przed meczami z Portugalią i Finlandią, obawiając się, czy będzie jeszcze grał w piłkę, a nawet chodził. Teraz regularnie gra pan w Austrii Wiedeń. Cudowne ozdrowienie?

Nie byłem w stanie przez godzinę usiedzieć w jednym miejscu, bardzo bolały mnie plecy. Po powrocie do klubu dostałem jednak dwa tygodnie wolnego. Rano zabiegi, potem basen, ćwiczenia rozciągające i wieczorem znowu zabiegi. W tym roku nie miałem wakacji, zmieniłem klub, musiałem przyzwyczaić się do innych treningów, a że już najmłodszy nie jestem, to organizm nie wytrzymał. Było, minęło. Teraz sam siebie nie poznaję. Przez ostatnie 21 dni rozegrałem siedem spotkań. Wydawałoby się, że takiej dawki wysiłku i koń by nie wytrzymał, ale jakoś to przetrwałem.

Żałuje pan, że nie mógł zagrać przeciwko Portugalii i Finlandii?

Mecz z Portugalią oglądałem w Krakowie i nie potrafiłem sobie z tym poradzić. Myślałem, że zwariuję. Nerwy, nerwy i jeszcze raz nerwy. Jestem za bardzo zżyty z reprezentacją, żeby spokojnie patrzeć na taki horror. Kiedy Jacek Krzynówek strzelił wyrównującego gola, myślałem, że oszaleję ze szczęścia. Wiedziałem, że ma mocny strzał, ale kiedy uderzał z tak dużej odległości, nie sądziłem, że piłka w ogóle doleci do bramki. To prawda, mieliśmy szczęście, pomógł nam trochę portugalski bramkarz, ale jakie to ma teraz znaczenie?

Dwa punkty w dwóch ostatnich meczach to sukces?

Tak, bo graliśmy na wyjeździe i zabieraliśmy punkty rywalom. Kto by wcześniej pomyślał, że w spotkaniach z Portugalią wywalczymy 4 punkty?

Albo że w meczach z Finlandią zaledwie jeden.

I to jest piękno futbolu.

Na mundialu już pan grał. Teraz będzie pierwszy występ w mistrzostwach Europy?

Nie mówmy hop. Jeszcze nas tam nie ma. Chciałbym, żebyśmy wywalczyli awans, bo następny turniej będziemy organizować wspólnie z Ukrainą i nie wolno dopuścić, by kibice na całym świecie mówili, że przyznano nam Euro 2012, żebyśmy chociaż raz w takim turnieju wystąpili. Leo Beenhakker powiedział, że brakuje nam trzech kroków do nieba, a ja mam nadzieję, że wystarczą dwa. Wygrać z Kazachstanem, później z Belgią, która – chociaż jest nieprzyjemnym rywalem – to jednak szykuje skład dopiero na następne mistrzostwa świata. Chciałbym jechać do Belgradu na mecz o pietruszkę.

Jak trener mobilizuje was przed sobotnim meczem?

Wczoraj powiedział, że nie gramy z Kazachstanem, tylko znowu z Portugalią. Nie możemy do tego spotkania podejść inaczej niż do meczów z lepszymi drużynami. Beenhakker wie, że w wielkich meczach koncentrujemy się od pierwszej sekundy, a w mniej prestiżowych czasami dopiero w drugiej połowie. Chce temu zapobiec. To, że nie znam żadnego nazwiska piłkarza z drużyny naszych najbliższych rywali, nie świadczy o tym, że są słabi. Anglicy z Polaków znają tylko Jerzego Dudka.