Przybici i bez formy

[i]Korespondencja ze Szczecina[/i]

Rachuby Franciszka Smudy są proste: najlepsi polscy piłkarze mają nie tylko wygrać, ale też pokazać grę, po której nasz futbol zyska nieco w oczach kibiców.

Ostatnie tygodnie są bowiem fatalne. W maju i czerwcu reprezentacja rozegrała trzy mecze, żadnego nie wygrała, nie strzeliła gola w ciągu 270 minut, a w dodatku poniosła klęskę z Hiszpanią 0:6.

– Jestem zły, kiedy ktoś mnie pociesza, że po zwycięstwie nad nami Hiszpanie polecieli do RPA i zostali mistrzami. Ma to nas niby nieco rozgrzeszać z wyniku. Przegrać z mistrzami to nie wstyd. A mnie takie uwagi denerwują, bo jako trener chciałbym zwyciężać w każdym meczu i z każdym przeciwnikiem. O spotkaniu w Murcji mogę powiedzieć tylko tyle, że mi się podobała piękna gra Hiszpanii. Będziemy starali się grać zawsze z takimi rywalami, od których możemy się czegoś nauczyć lub na tle których łatwiej dostrzeżemy swoje braki. Dlatego spotykamy się z Kamerunem – mówi Smuda.

[srodtytul]W pomocy najlepsi[/srodtytul]

Od porażki z Hiszpanią polski futbol nie zrobił kroku do przodu, wprost przeciwnie. Rywale w pucharach Europy nie grali tak pięknie jak Hiszpanie, a mimo to już wyrzucili z rozgrywek Wisłę, Ruch i Jagiellonię. Wyrok na Lecha został odłożony w czasie. Smuda nie ma z tym nic wspólnego, ale kilku zawodników z tych klubów musiał powołać. Są bez formy, przybici porażkami lub wszystko naraz. Ale to w większości nadal najlepsi polscy piłkarze.

– To nie będzie łatwy mecz – mówi pomocnik Auxerre Dariusz Dudka. – Znam Kameruńczyków z ligi francuskiej, to silni przeciwnicy, ale z nimi możemy przynajmniej nawiązać wyrównaną walkę, nie to, co z Hiszpanami, którzy byli dwa razy lepsi. Cieszę się, że już nie muszę grać na bocznej obronie. Wracam na swoją pozycję w pomocy.

Ta formacja będzie po raz pierwszy złożona ze wszystkich najlepszych zawodników – z Jakubem Błaszczykowskim i Ludovikiem Obraniakiem na skrzydłach oraz Dariuszem Dudką i Rafałem Murawskim w środku.

– W takim ustawieniu ćwiczyliśmy, więc prawdopodobnie w tym składzie zagramy – mówi Murawski. – To dobrze, im częściej będziemy grać razem, tym większa korzyść dla każdego i reprezentacji. Chcemy wygrać, żeby poprawiła się atmosfera wokół piłki.

– Mam nadzieję, że już nigdy nie przeżyję tego, co widziałem w tunelu przed wyjściem na mecz z Hiszpanią – dodaje kapitan reprezentacji Michał Żewłakow. – Niektórzy z nas mieli porażkę wypisaną na twarzy. Trudno się dziwić, że między Hiszpanami a nami była taka różnica jak między Ligą Mistrzów a trzecią ligą kambodżańską. Wiem jedno: kto się nie podniesie, ten się nie nadaje. Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy. W procesie budowy drużyny na Euro jesteśmy na bladym początku.

To prawda. Nie ma dziś czegoś takiego jak reprezentacja Polski znana każdemu kibicowi z nazwisk i twarzy. Dawniej, kiedy liczyliśmy się w świecie, wszystko było jasne. Od Tomaszewskiego w bramce przez Deynę w pomocy i Gadochę w ataku. Wtedy było 11 – 13 pewniaków, a dziś jest jeszcze więcej wątpliwości. Samuel Eto’o pytany na konferencji, jakich polskich piłkarzy zna, odpowiedział: – Nie ma takiej potrzeby, żeby znać polskich graczy, tylko żeby wyjść na boisko i wygrać.

To szczere wyznanie nieco nas poruszyło, więc inteligentny i sympatyczny Eto’o zaczął się trochę wycofywać, mówiąc, że on na ogół nie zna nazwisk zawodników, przeciw którym gra, a poza tym, jeśli polski trener powołał takich, a nie innych, to znaczy, że muszą być najlepsi.

[srodtytul]Podobne nadzieje[/srodtytul]

Na to włączył się trener, który pełni tę funkcję chwilowo.

Jacques Songo’o szkolił bramkarzy, a dopóki federacja nie znajdzie następcy Paula Le Guena, będzie wpisany do protokołu jako trener. – Wiemy, że wasz bramkarz gra w Arsenalu, dwóch piłkarzy z pola jest w Bundeslidze, a jeden w Ligue 1 – powiedział Songo’o. – To jest dobra rekomendacja. Zgodziliśmy się zagrać z Polską, bo potrzebny jest nam mocny przeciwnik przed początkiem eliminacji Pucharu Narodów Afryki. Moja drużyna jest w trakcie przebudowy, dlatego znaleźli się w niej uczestnicy mundialu i nowi gracze. Dla odbudowania morale i równowagi dobrze byłoby wyjechać z Polski ze zwycięstwem.

Nadzieje w obydwu kadrach są więc podobne. W kameruńskiej miało być 13 uczestników mundialu, ale nie wiadomo, czy będzie. Niektórzy dolatują do Szczecina indywidualnie, inni wcale. Nie zobaczymy m.in. znanych z boisk RPA pomocnika Marsylii Stephane’a Mbia oraz zawodnika Ajaksu Enoha Eyonga. Eto’o powiedział, że leciał do Polski 15 godzin, z czterema przesiadkami, a na lotnisku w Berlinie czekał cztery godziny, żeby ktoś go zabrał samochodem do Szczecina.

Prawdopodobny skład Polaków: Fabiański (Arsenal) – Wojtkowiak (Lech), Michał Żewłakow (Ancaragucu), Glik (Palermo), Sadlok (Ruch) – Błaszczykowski (Borussia), Dudka (Auxerre), Murawski (Rubin Kazań), Obraniak (Lille) – Lewandowski (Borussia), Paweł Brożek (Wisła).