Uśmiech prezydenta

Korespondencja z Soczi

Sportowcy raz jeszcze weszli na rozświetlony stadion Fiszt, Zbigniew Bródka poniósł polską flagę, Marit Bjoergen i Aleksander Legkow odebrali ostatnie medale i zaczęło się długie pożegnanie z Soczi oraz powitanie Pyeongchang.

Przedstawienie nazywało się „Refleksje rosyjskie" i jak kilkanaście dni wcześniej w kilkunastu scenach zobaczyliśmy niemal prawdziwe morskie fale, płynące chmury, statki, kolory malarstwa Malewicza, Kandinsky'ego i Chagalla, balety rosyjskie, magię cyrku, 62 fortepiany, i misia polarnego gaszącego znicz, słowem chwilami znów dech zapierało, choć byli tacy, którzy słysząc 1000-osobowy chór dziecięcy śpiewający hymn Rosji, tę chwilę zapamiętają najbardziej. Nie można wykluczyć, że dla innych najpiękniej wyglądały końcowe fajerwerki i zaproszenie DJ-a Kto (dawniej Boomera, rosyjskiego rapera) na ostatnie party igrzysk w Soczi.

Podsumowywanie dopiero się zacznie, ale medale policzyć łatwo. Rosja zdobyła najwięcej, w sumie 33, 13 złotych, wprawdzie bez tego w męskim hokeju, za które główny gospodarz pewnie oddałby kilka innych, ale zwycięstwo jest zwycięstwem. Norwegia druga, Kanada trzecia, USA dopiero na czwartym miejscu.

Przed czterema laty reprezentacja Polski była 15., skok o cztery miejsca robi wrażenie, choć niech teraz eksperci nad Wisłą się głowią: połowę medali dali łyżwiarze szybcy, dyscyplina, której biedę widać gołym okiem, resztę (fakt, bardziej złotą) narciarstwo klasyczne, dopieszczone finansowo i zorganizowane znacznie lepiej. Mądre wnioski na przyszłość mile widziane.

Jeszcze przewodniczący MKOl Thomas Bach nie wypowiedział słów podsumowania, a już z wielu stron słychać, że igrzyska Rosji się udały. Miał być strach, zniszczone środowisko, prowizorka i prawo antygejowskie w rolach głównych, a szef delegacji amerykańskiej pierwszy pospieszył z gratulacjami za wszystko, od transportu po widoczną obecność uśmiechniętego prezydenta Putina na trybunach i w parku olimpijskim.

Trzeba jednak do pierwszego bilansu dodać również to, co dodajemy niechętnie, ale od lat musimy. Doping – do dziś do wieczora sześć przypadków wymienionych z nazwiska i dyscypliny: niemiecka biatlonistka Evi Sachenbacher-Stehle, włoski bobsleista William Frullani, ukraińska biegaczka Maryna Łysogor, łotewski hokeista Vitalijs Pavlovs, austriacki biegacz Johannes Duerr i szwedzki hokeista Nicklas Backstroem. Próbki z Soczi poleżą w chłodziarkach laboratoriów MKOl przez 10 lat, więc jest szansa na więcej odkryć.

Kolejne igrzyska przywitamy 9 lutego 2018 roku w Pyeongchang. Koreańczycy przejęli olimpijską flagę pewni siebie – od dawna są gotowi, trzy podejścia do organizacji dały im czas na przygotowanie igrzysk bez niedoróbek. W Soczi jeszcze mają zaś krótką chwilę na oddech, bo 7 marca zaczyna się zimowa paraolimpiada.

Multimedaliści Zimowych Igrzysk

zł.     sr.    br.     raz.

1. Ole Einar Bjoerndalen (Norwegia), 1998–2014, biatlon    8    4    1    13

2. Bjoern Daehlie (Norwegia), 1992–1998, biegi narciarskie    8    4    –    12

3. Marit Bjoergen (Norwegia), 2002–2014, biegi narciarskie    6    3    1    10

4. Ljubow Jegorowa (Rosja), 1992–1994, biegi narciarskie    6    3    –    9

5. Wiktor An (Korea Płd./Rosja), 2006–2014, short track    6    –    2    8

6. Lidia Skoblikowa (ZSRR), 1960–1964, łyżwiarstwo szybkie    6    –    –    6

7. Claudia Pechstein (Niemcy), 1992–2006, łyżwiarstwo szybkie    5    2    2    9

8. ?Larysa Łazutina (Rosja), 1992–2002, biegi narciarskie    5    1    1    7?Clas Thunberg (Finlandia), 1924–1928, łyżwiarstwo szybkie    5    1    1    7

10. Thomas Alsgaard (Norwegia), 1994–2002, biegi narciarskie    5    1    –    6

11. Bonnie Blair (USA), 1988-1994, łyżwiarstwo szybkie    5    –    1    6

12. Eric Heiden (USA), 1980, łyżwiarstwo szybkie    5    –    –    5

13. Raisa Smietanina (ZSRR/WNP), 1976-1992, biegi narciarskie    4    5    1    10

14. Sixten Jernberg (Szwecja), 1956-1964, biegi narciarskie    4    3    2    9