Tadej Pogacar odpiera zarzuty. "Jeśli osiągasz cele, jesteś znienawidzony"

Zawodnik grupy UAE Team Emirates, pochodzący z położonej niedaleko Lubljany niewielkiej wsi Klanec, z tupetem wjechał do kolarskiej elity. Na siedem startów w wielkich tourach odniósł cztery zwycięstwa – trzy w Tour de France (2020, 2021, 2024) i jedno w Giro d’Italia (2024). Był też dwukrotnie drugi w Wielkiej Pętli (2022, 2023) i trzeci we Vuelcie a Espana (2019).

Przez wiele lat wygrywał również w nieco mniej prestiżowych, ale cenionych wyścigach, klasykach: Liege – Bagtogne – Liege, Strade Bianche, Il Lombardia, wieloetapówkach: Paryż – Nicea, Tirreno – Adriatico, Dookoła Katalonii. W zawodowej kartotece posiada 84 triumfy. Ma dopiero 25 lat.

Ósmy kolarz w historii z dubletem Giro - Tour

To jednak dopiero dzięki tegorocznym dokonaniom stawia się go w jednym rzędzie z największymi kolarzami w historii, bo wygrać w jednym roku Giro i Tour jest zjawiskiem, a nie codziennością tego sportu. Ostatnim, który tego dokonał był Włoch Marco Pantani w 1998 roku, a przed nim po dublet sięgnęło siedmiu innych kolarzy – Włoch Fausto Coppi (1949, 1952), Francuz Jacques Anquetil (1964), Belg Eddy Merckx (1970, 1972, 1974), Francuz Bernard Hinault (1982, 1985), Irlandczyk Stephen Roche (1987), Hiszpan Miguel Indurain (1992, 1993).

Czytaj więcej

Kolarstwo

Tadej Pogacar i Jonas Vingegaard znaleźli sposób. Czy dominują dzięki tlenkowi węgla?

Tour de France ponownie stoi pod znakiem dominacji Tadeja Pogacara i Jonasa Vingegaarda. Siła oraz możliwości Słoweńca i Duńczyka są niepodważalne, ale metody budzą wątpliwości.

Od czasu zwycięstwa Pantaniego próbę walki o dublet podjęli Alberto Contador i Chris Froome. Nic im z tego nie wyszło. W dzisiejszych czasach podwójne zwycięstwo w dwóch najcięższych tourach wydawało się czymś nieosiągalnym ze względu na coraz większą specjalizację w kolarstwie, ale też bardzo ostrą walkę z dopingiem.

Pogacar spróbował i nie dość, że wygrał, to zrobił to w niebywałym stylu. W Giro i Tour wygrał po sześć etapów. We Francji był najlepszy na trzech ostatnich najtrudniejszych etapach, kiedy nawet nie musiał wygrywać. W klasyfikacji generalnej Wiekiej Pętli nad drugim Duńczykiem Jonasem Vingegaardem osiągnął przewagę sześciu minut i 17 sekund. W Giro wicelidera Daniela Felipe Martineza wyprzedził o blisko 10 minut. „Sam na dachu świata” – napisało „L’Equipe” po jednym z jego zwycięstw w wysokich Alpach.

Ponury czas kolarstwa i odnowa

Tę historię świetnie się opowiada i czyta. Kolarstwo wiele zyskuje na tym, że pojawił się nowy wspaniały atleta, heros szos. Niewinna twarz z szerokim uśmiechem wywołuje dodatkowy pozytywny efekt. Ale to sport, który w ostatnich kilkunastu latach przeżył głęboki wizerunkowy kryzys spowodowany skandalami dopingowymi. Rozpoczęła go afera Festiny z 1998 roku, tuż przed rozpoczęciem Tour de France zakończonego zwycięstwem Pantaniego.

Włoch właśnie wtedy sięgnął po dublet. Rok później Pantani został zdyskwalifikowany i rozpoczęła się era Lance’a Armstronga. Zakończyły ją działania Travisa Tygarta, szefa Amerykańskiej Agencji Antydopingowej, który udowodnił Teksańczykowi „największe oszustwo w historii sportu”.

Kolarstwo skutecznie ograniczyło doping dzięki paszportom biologicznym. Bardzo rozwinęło się w innych aspektach, co pozwala osiągać lepsze wyniki. Sprzęt jest nowoczesny, zawodowe drużyny mają do dyspozycji najlepszych lekarzy i naukowców, którzy mogą do maksimum poprawiać możliwości fizjologiczne, aerodynamiczne, techniczne kolarzy, ale na dyscyplinie pozostał cień podejrzeń.

Tadej Pogacar: Chcemy być zdrowymi ludźmi

Po zwycięstwie w Tour de France na konferencji prasowej w Centrum Kongresowym w Nicei Pogacar podobno czekał na to pytanie. Pytanie o doping. „Czy rozumie pan wszystkie wątpliwości, które dotyczą pańskich wyników?” – padło w końcu pytanie z sali.