Kolarz totalny. Tadej Pogacar wygrywa Tour de France

25-letni kolarz UAE Team Emirates w Wielkiej Pętli, która tym razem zakończyła się nietypowo w Nicei, triumfował po raz trzeci. Poprzedni raz wygrywał w 2020 i 2021 roku. Później musiał dwukrotnie uznać wyższość Duńczyka Jonasa Vingegaarda.

Tym razem – niektórzy twierdzą, że celowo – upokorzył swojego największego rywala. „Wygrywał nawet wtedy, kiedy nie chciał. Bawił się rywalami, a szczególnie z Jonasem Vingegaardem” – analizował występ Słoweńca w Tour de France dziennik „L’Equipe”.

Chce wygrywać zawsze i wszędzie

Pogacar - tak jak blisko dwa miesiące temu we Włoszech - również w trakcie Wielkiej Pętli zademonstrował kolarstwo totalne, choć ze względu na swój żądzę zwycięstw zawsze i wszędzie został nazwany „Kanibalem”, na wzór dominującego w latach 60. I 70. XX wieku Belga Eddy’ego Merckxa.

Czytaj więcej

Kolarstwo

Tadej Pogacar i Jonas Vingegaard znaleźli sposób. Czy dominują dzięki tlenkowi węgla?

Tour de France ponownie stoi pod znakiem dominacji Tadeja Pogacara i Jonasa Vingegaarda. Siła ora...

W tegorocznym Tour de France Słoweniec wygrał sześć etapów (w Giro również sześć), z czego pięć górskich i na samo zakończenie wyścigu czasówkę w Nicei. W koszulce lidera przejechał podobnie jak w Italii praktycznie od początku do końca wyścigu.

W klasyfikacji generalnej Tour de France nad Vingegaardem osiągnął gigantyczną we współczesnym kolarstwie przewagę sześciu minut i 17 sekund. W Giro wicelidera Daniela Felipe Martineza wyprzedził o blisko 10 minut.

Supremacja Pogacara w tym sporcie prezentuje się jeszcze wyraźniej, jeśli uwzględnić, że w tym roku w trzech innych wyścigach, w których wziął udział, zajmował dwa razy pierwsze miejsca (klasyk Strade Bianche i wieloetapowy Wyścig Dookoła Katalonii) i raz trzecią pozycję (Milan – San Remo).

Wyjątkowy wyczyn, który rodzi poderzenia

Słoweniec nawiązał do Merckxa i innych największych kolarzy w historii przede wszystkim tym, że zaliczył w tym roku dublet Giro – Tour. W dawnych, zupełnie innych w tym sporcie czasach, dokonywali tego: Włoch Fausto Coppi (1949, 1952), Jacques Anquetil (1964), Eddy Merckx (1970, 1972, 1974), Bernard Hinault (1982, 1985), Stephen Roche (1987), Miguel Indurain (1992, 1993).

Ostatnim, który to zrobił był Włoch Marco Pantani w 1999 roku. Od tego czasu taką próbę, ale za każdym razem nieudaną, podjęli Alberto Contador i Chris Froome. W dzisiejszych czasach dublet wydawał się czymś nieosiągalnym ze względu na coraz większą specjalizację w kolarstwie, ale też bardzo ostrą walkę z dopingiem.

Nie tylko same zwycięstwa Pogacara, ale i styl w jakim po nie sięgał, zdumiewa i rodzi pytania. Na kolejnych szczytach bił rekordy czasowe i generowanej mocy. Pokazywał wręcz nadludzkie możliwości. Nie da się w takiej sytuacji uniknąć podejrzeń. Pojawiły się informacje o tym, że Słoweniec, ale i Vingegaard również, aby poprawić możliwości wydolnościowe wdychają dwutlenek węgla. Szwajcarski dziennik „Le Temps” podał, że UCI bierze pod uwagę zakazanie tej metody.