Fonfara przegrał ze Stevensonem

– O wszystkim zadecydował pierwszy cios. On ma naprawdę ciężką lewą rękę. Trafił mnie sierpowym i później już nie byłem sobą. Ale obiecuję, wrócę silniejszy – tłumaczył po ogłoszeniu werdyktu Fonfara. Wiara w wygraną chłopaka z Białobrzegów, który pierwszą zawodową walkę na amerykańskiej ziemi stoczył dziesięć lat temu, była nie do końca uzasadniona.

Andrzej Fonfara w ostatnich latach wygrał wprawdzie kilka pojedynków z byłymi mistrzami, jak Glen Johnson, Julio Cesar Chavez Jr, Nathan Cleverly czy Chad Dawson, ale w ubiegłym roku został znokautowany już w pierwszym starciu z Joe Smithem Jr. Walkę z Chadem Dawsonem, w marcu tego roku, który kiedyś odebrał pas WBC w tej wadze Tomaszowi Adamkowi, też przegrywał, ale pokazał charakter, trafił kilkoma mocnymi ciosami Amerykanina i sędzia przerwał pojedynek w ostatniej, dziesiątej rundzie.

To był kolejny leworęczny pięściarz, którego pokonał, więc optymiści łudzili się, że z mańkutami umie sobie radzić. W pierwszej walce ze Stevensonem, leżał wprawdzie dwukrotnie na deskach, w pierwszej i piątej rundzie, ale w dziewiątej to on rzucił mistrza na matę prawym prostym. Nadzieja, że w rewanżu będzie lepiej, nie była więc pozbawiona logiki.

W ringu nic z niej jednak nie zostało. Stevenson zrobił to, co chciał, a Fonfara nie był w stanie mu w tym przeszkodzić. Teraz jego brat Marek mówi, że była to ostatnia walka Andrzeja w wadze półciężkiej, w kolejnej zobaczymy go już w kategorii junior ciężkiej. Tyle że tam biją jeszcze mocniej.

A Stevenson czeka teraz na rewanż Andre Warda z Siergiejem Kowaliowem, 17 czerwca. Chciałby zmierzyć się ze zwycięzcą, do którego należeć będą pasy WBA, IBF, WBO. Na razie ma je Ward, ostatni amerykański mistrz olimpijski.