Polscy siatkarze złapali kontakt z ziemią

Korespondencja z Londynu

– Co pan teraz zrobi? Czego pana siatkarze potrzebują po porażce z Bułgarią – treningów czy męskiej rozmowy? – zapytaliśmy Andreę Anastasiego kilkanaście minut po meczu. – Niczego nie zmienię, będziemy robić to samo co każdego dnia do tej pory – odpowiedział.

Miało być lekko i przyjemnie. Po niedzielnej wygranej z Włochami Polaków wszyscy chwalili. Amerykanie mówili, że to główny faworyt do złotego medalu, Rosjanie, że nasi siatkarze weszli o kolejny szczebel wyżej.

Bułgarzy mieli być rozbici kłótniami, mieli być tłem, wyglądali na pogodzonych ze statystowaniem przy wielkich gwiazdach. Miesiąc temu tuż przed finałami Ligi Światowej w Sofii, trzaskając drzwiami, odszedł trener Radostin Stojczew, dwóch zawodników poszło razem z nim.

Wczoraj w Londynie od Polaków lepsi byli we wszystkim. Mieli skuteczną zagrywkę, doskonale blokowali, świetnie atakowali i bronili. Nasi wyglądali, jakby grali na zaciągniętym ręcznym hamulcu. Momentów, kiedy wydawało się, że hamulce puściły i polska maszyna do wygrywania wchodzi na właściwe obroty, było kilka, jednak Bułgarzy pokazywali swoją odporność.

– Jesteśmy w stanie każdego zniszczyć psychicznie. Szukamy momentu i przechodzimy do ataku – mówił wcześniej Łukasz Żygadło. W Earl's Court odpornością psychiczną wykazali się nasi przeciwnicy.

Żygadło zszedł z boiska w pierwszym secie, zastąpił go Paweł Zagumny, który świetnie rozgrywał w półfinale Ligi Światowej, kiedy Polacy pokonali Bułgarów 3:0. Wczoraj kilka razy oszukał przeciwników przy siatce, ale chyba widział, że tego dnia przy tak dysponowanych Bułgarach nie zdziała dużo więcej.

Najtrudniej było zatrzymać Cwetana Sokołowa, który świetnie zagrywał, a w pierwszym secie miał siedem udanych zbić. Polacy prowadzili nawet 9:5, ale nagle stanęli.

W końcówce seta wyglądali na pogodzonych z losem, w drugim Anastasi sięgnął głęboko do kieszeni i wyciągnął kilka asów. Słabszych wczoraj Michała Winiarskiego, Marcina Możdżonka i Zbigniewa Bartmana zmienili Michał Kubiak, Grzegorz Kosok i Jakub Jarosz. Zwłaszcza ten pierwszy dał drużynie dużo dobrego. Wróciła pewność siebie, przy 22:24 Polacy doprowadzili do remisu, obronili cztery setbole Bułgarów, ale piątego nie dali już rady. To był kluczowy moment meczu. Gdyby nasi podnieśli się z kolan, mogliby pójść za ciosem. Ale nie wstali.

Tylko w trzecim secie grali tak, jak nas do tego w ostatnich miesiącach przyzwyczaili. W 22 minuty pozwolili rywalom zdobyć tylko 13 punktów. Po meczu, kłaniając się Bułgarom w pas i uznając ich wyższość, przyznawali, że to był tylko efekt trzeciego seta, kiedy rywale poczuli się zbyt pewnie i pozwolili sobie na  rozluźnienie.

Ostatni set rozwiał wątpliwości, kto był tego dnia lepszy. Paradoksalnie porażka już w drugim meczu igrzysk może Polakom zrobić dobrze. Złapali kontakt z ziemią, pokazali ludzkie słabości. Za dużo było na boisku nieporozumień, za mało pewności w ataku i obronie.

Następny mecz będzie weryfikował nasze marzenia. Sami siatkarze muszą odpowiedzieć sobie, czy nie za szybko zbudowali swój pomnik.

Szansa na pierwsze miejsce w grupie ciągle jest duża, bo Bułgarów czeka mecz z Włochami.

Grupa A

Włochy – Argentyna 3:1; Polska – Bułgaria 1:3 (22:25, 27:29, 25:13, 23:25); Australia - W. Brytania 3:0.

Tabela:

1. Bułgaria     2     6     6-1

2. Argentyna     2     3     4-3

3. Polska     2     3     4-4

4. Australia     2     3     3-3

5. Włochy     2     3     4-4

6. W. Brytania     2     0     0-6

Grupa B

Serbia – Tunezja 3:1; USA – Niemcy 3:0. Brazylia – Rosja, zakończył się po zamknięciu tego wydania.

Powiedzieli

Bartosz Kurek- przyjmujący