Zrozumiałem co to uczciwość

Ma pan 20 lat i już jest liderem Polonii Warszawa. Co się zmieniło latem, że pana kariera tak przyspieszyła?

Paweł Wszołek:

W poprzednim sezonie mogłem stać na dobrej pozycji i rozkładać ręce, a i tak nie dostawałem podań. Nie było to przyjemne. Teraz czuję, że drużyna mi ufa, a to pozwala wierzyć w siebie. Mamy taki zespół, co zostawia serce na boisku, ustaliliśmy swoje zasady. Wrócił Edgar Cani i usłyszał, że jak się nie dostosuje, to będzie miał ciężkie życie. Z Władimirem Dwaliszwilim też mieliśmy problemy, ale już czujemy, że wszyscy mamy takie same cele.

Dobra forma to tylko efekt wiary w siebie?

Nie. Zrozumiałem, że tylko uczciwością można do czegoś dojść. Jak sam siebie oszukujesz, to niczego nie osiągniesz. Można mieć talent, ale okres przygotowawczy trzeba mocno przepracować. Latem się nie oszczędzałem, a wcześniej różnie z tym bywało. Były takie momenty w Polonii, że wszystkiego się odechciewało.

Adrian Mierzejewski mówi, że były z panem problemy wychowawcze.

Spóźniałem się często na treningi, nic więcej. Nie wiem, kiedy zrozumiałem, że piłka to będzie moje życie. Robię się starszy, to i mądrzejszy. Stwierdziłem, że albo biorę się za siebie, albo odpuszczam. Różne sytuacje w domu miałem, nie przelewało się. Mam szacunek dla pracy, dla pieniądza. Nie odlecę, nawet po powołaniu do reprezentacji.

W kadrze nie ma Jakuba Błaszczykowskiego, a mówił pan, że właśnie jego stara się naśladować.

To jeden z najlepszych pomocników w Europie, więc nie ma w moim zachowaniu nic dziwnego. W Polonii nie miałem od kogo uczyć się gry na swojej pozycji. Na pewno Kuby będzie brakowało, ale postaramy się, by go godnie zastąpić.

Wierzy pan, że Waldemar Fornalik postawi na pana?