Mecz Polska - Włochy nie wzbudza zainteresowania w Italii

Generalnie squadra azzurra, jedno z ważniejszych spoiw włoskiego poczucia jedności narodowej, jest nim od wielkiego święta, czyli podczas MŚ czy ME. Potwierdzają to statystyki telewizyjnej oglądalności. Mecze kwalifikacyjne, pomijając taki przebój jak Włochy – Anglia sprzed lat, zazwyczaj rozgrywane są na głębokiej futbolowej prowincji, bo w rozbestwionych futbolem Serie A czy Ligi Mistrzów Mediolanie, Turynie i Rzymie nikt by nie przyszedł na stadion.

Jeszcze gorzej ma się sprawa z meczami towarzyskimi, oczywiście z wyjątkiem klasyków, jak choćby tegoroczne pojedynki z Niemcami i Hiszpanią, które usadziły ćwierć narodu przed telewizorem.

Włoski fan to przede wszystkim fan klubowy. Gdy zagadnąłem o piątkowy mecz naszego kioskarza, fanatycznego kibica Lazio (udekorował swój zakład pracy błękitnymi flagami po ostatniej derbowej wiktorii), rzucił mi chłodno: „Nie oglądam meczów włoskiej reprezentacji". Ta pewnie szokująca w Polsce postawa jest tu dość powszechna. Oczywiście nie dotyczy finałów MŚ i ME, gdy pustoszeją ulice, Włosi wywieszają flagi z okien, po zwycięstwach dmą w trąby i tłumnie obnoszą się ze swoim patriotyzmem. Jak jednak podejrzewają niektórzy znawcy przedmiotu, również dlatego, że liga nie gra.

Stąd trudno się dziwić, że o meczu z Polską mówi się na razie w kontekście Serie A. Trener Juve Antonio Conte stwierdził, że Cesare Prandelli powołał zbyt dużo jego piłkarzy, co rujnuje mu pracę. Dyrektor Milanu Adriano Galliani miał pretensję o powołanie Ignazio Abate. Innych w Serie A mecz na ogół ucieszył, bo jest przerwa w rozgrywkach, więc można podleczyć kontuzje.

Zdaniem włoskich futbolowych speców po klęsce w RPA squadra azzurra pod wodzą Prandellego  nieśmiało podnosi głowę, ale niestety, nie ma już w niej takich wirtuozów jak Roberto Baggio czy  Francesco Totti. Z bólem przypominają, że od trzech lat wśród nominowanych na piłkarza roku FIFA nie ma Włocha. Ale też podkreślają, że dzięki Prandellemu reprezentacja gra teraz odwrotnie niż w RPA: dużo lepiej niż suma umiejętności dobrych, ale nie wybitnych graczy.