Apetyt na wygrywanie

Powtarza pan, że był to najtrudniejszy finał ze wszystkich, trudniejszy od tego sprzed czterech lat z Jastrzębskim Węglem, kiedy o tytule decydował piąty mecz. Z czego wynika to przekonanie?

Jacek Nawrocki:

Każde kolejne mistrzostwo przychodzi trudniej. Rośnie presja, bagaż oczekiwań ciąży coraz bardziej. Pamiętajmy, że sezon zasadniczy zakończyliśmy, mając na koncie tylko dwie porażki. Ale wiedziałem, że z Zaksą nie pójdzie nam łatwo. To drużyna bez słabych punktów, potrafiąca odrzucić przeciwnika od siatki zagrywką.

Wydawało się, że mocniejszy skład ma Resovia i to ona zagra ze Skrą w finale...

Ktoś, kto ma takie strzelby jak Georgy Grozer czy Alech Achrem, może wygrać z każdym, ale ja stawiałem na siatkarzy z Kędzierzyna-Koźla. Znamy ich doskonale: Piotr Gacek, Jakub Jarosz i Dominik Witaczak byli przecież w Skrze.

Co zadecydowało o kolejnym sukcesie pańskiej drużyny?

Chyba to, że jest bardzo dobrze funkcjonującym organizmem. Każdy wnosi do tego zespołu coś cennego i wszyscy czują się potrzebni. Nie potrafię nikogo wyróżnić po tych finałach, bo wszyscy zasłużyli na słowa uznania, ale Stephane Antiga naprawdę perfekcyjnie zastąpił Michała Winiarskiego, który był naszą ostoją w najważniejszej fazie sezonu zasadniczego.