Reprezentantki Anglii przed rokiem zostały po raz pierwszy mistrzyniami Europy, a ich triumf nad Niemkami oglądało na Wembley blisko 90 tys. kibiców. Sukces ten rozbudził na Wyspach apetyty, kobieca drużyna miała zrekompensować lata oczekiwań na tytuł męskiej kadry.
Podstawy, by sądzić, że tak się stanie, były solidne. Ostatnie mundiale Angielki kończyły na trzecim i czwartym miejscu, a teraz w drodze do finału nie doznały porażki, choć trzeba przyznać, że nie grały porywająco.
Odpadały inne faworytki, więc szanse rosły z każdą pokonaną rundą. Szczęśliwego zakończenia jednak nie było. Nie pozwoliły na to Hiszpanki.
W mundialu grały dopiero trzeci raz, wcześniej nie stały na podium, nie przebrnęły nawet 1/8 finału. Nic nie zwiastowało tak dużego sukcesu. Tym bardziej że w zeszłym roku kadrą wstrząsnął bunt kilkunastu zawodniczek, którym nie spodobały się metody treningowe selekcjonera.
