Aleksander Ceferin, prawnik ze Słowenii, stanie na czele UEFA?

Wybory odbędą się w najbliższą środę w Atenach. Wyłonią następcę Michela Platiniego. Francuz zrezygnował ze stanowiska w maju po decyzji Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu w Lozannie. TSA zawiesił byłego piłkarza Juventusu na cztery lata w związku z przyjęciem podejrzanego przelewu na 2 miliony franków szwajcarskich od szefa FIFA Seppa Blattera.

Zastępował go tymczasowo Angel Maria Villar. Hiszpan był też kandydatem w nadchodzących wyborach, ale we wtorek zrezygnował, by skupić się na „pracy na rzecz hiszpańskiego futbolu". W tle pojawiły się podejrzenia o niejasną rolę podczas głosowań nad przyznaniem prawa do organizacji mundialu Rosji w 2018 roku.

Faworytem od czasu dymisji Platiniego był jednak Holender Michael van Praag, były prezes Ajaxu Amsterdam, niegdyś szef holenderskiej federacji. Człowiek o wielkim dorobku w świecie piłki, znający futbol od podszewki, ale ze starszej generacji działaczy – ma 69 lat.

Dziś sytuacja przedstawia się inaczej. Europejskie media coraz częściej piszą, że największe poparcie ma Aleksander Ceferin. Słoweniec podobno zapewnił już sobie 23 głosy krajowych federacji na 55 możliwych (w tym Zbigniewa Bońka, prezesa PZPN). Jeszcze mu trochę brakuje, ale cały czas pracuje nad zapewnieniem sobie zwycięstwa. – Nie znam tego człowieka. Gdyby został wybrany, byłaby to niespodzianka nie tylko dla mnie. Ale w UEFA dzieje się tak jak w Polsce z baronami. Młodzi zastępują starych – mówi „Rzeczpospolitej" były prezes PZPN i działacz UEFA Michał Listkiewicz.

Ceferin ma 48 lat. W młodości trenował karate i dorobił się czarnego pasa. Podobnie jak jego ojciec i dziadek wybrał zawód prawnika. Dziś prowadzi jedną z najbardziej znanych kancelarii w Słowenii, zatrudniającą ponad 40 prawników, którą jeszcze w latach 60. ubiegłego wieku założył jego ojciec – doktor nauk prawnych Peter Ceferin.

Z piłką za pan brat jest od mniej więcej dekady. Od 2006 roku zasiada w zarządzie Olimpiji Ljubljana. W 2011 roku został prezesem słoweńskiej federacji piłkarskiej. Ponownie wybrano go na to stanowisko przed rokiem. Zasiada także w Komisji Prawnej UEFA i jest członkiem Komisji Dyscypliny europejskiej federacji.

Ceferin może się wykazać nienagannym życiorysem, dobrymi referencjami, ale w świecie piłkarskim jest osobą do tej pory nieznaną, pochodzącą z kraju o niewielkich tradycjach futbolowych.

– W niczym nie musi mu to przeszkodzić. UEFA ma tak sprawny aparat urzędniczy, że mogłaby nią kierować osoba spoza branży. To jest samonapędzająca się instytucja, która normalnie generuje przychody, podpisuje nowe kontrakty, organizuje wielkie imprezy, jak Euro, nawet gdy formalnie nie ma prezesa, jak to dzieje się od maja – twierdzi Listkiewicz.

Ponadto w wyborach odbywających się w okresie głębokiego kryzysu wizerunkowego światowego futbolu takie wady działacza z Bałkanów są zaletami. Ceferin jako nowa twarz jest w stanie ocieplić wizerunek europejskiej federacji. Pomocne są także punkty za pochodzenie – z peryferyjnego piłkarsko kraju. Taka myśl przyświecała zresztą tym, którzy wysunęli kandydaturę słoweńskiego prawnika.

Najpierw zaproponowali to Skandynawowie, argumentując: – Będziesz kandydatem uosabiającym wszystkie walory. Nie jesteś ani z Północy, ani z Południa, ani ze Wschodu, ani z Zachodu – opowiadał Ceferin w wywiadzie dla „L'Equipe", którego udzielił francuskiej gazecie w niedzielę w Wilnie przed meczem Litwa – Słowenia.

Skandynawowie oficjalnie wysunęli tę kandydaturę w czerwcu. Potem poparli ją Włosi, a także Francuzi. Słoweniec z łatwością przekonał do siebie pięć pozostałych krajów byłej Jugosławii, z ich przedstawicielami spotyka się regularnie od ubiegłego roku. „Pobłogosławił" go także Witalij Mutko, rosyjski minister sportu, prezes piłkarskiej federacji Rosji. – Jest młody, wykształcony, inteligentny, otwarty. To człowiek, który nie pracował za wiele w futbolu, a UEFA potrzebuje zmian – powiedział Mutko.