FBI śledzi Katar

Ponad 2 miliony dolarów – tyle zdaniem angielskiego dziennika „Daily Telegraph" wystarczyło, by przekupić człowieka z najbliższego otoczenia Seppa Blattera, jeszcze do niedawna.

Jack Warner, były wiceprezydent FIFA, wziął z tego 1,2 mln, resztą podzielili się jego synowie (750 tys.) i pracownicy (400 tys.). Pieniądze przelała spółka Kemco należąca do Mohameda Bin Hammama, byłego szefa Azjatyckiej Federacji Piłkarskiej, dwa tygodnie po wyborze w grudniu 2010 roku Kataru na gospodarza mistrzostw świata.

Lepkie ręce Jacka

Sprawą zajęła się FBI, bo przelewów dokonano w nowojorskim banku. Jeden z nich opatrzono tytułem „usługi prawne i inne koszty", drugi – „profesjonalne usługi świadczone w latach 2005–2010".

– Te transakcje trzeba dokładnie zbadać. Mundial to najważniejsza impreza piłkarska, musimy mieć pewność, że jej organizację powierzono Katarowi uczciwie. Jest wiele pytań, na które trzeba znaleźć odpowiedź – tłumaczy anonimowo osoba związana ze śledztwem. FBI jako świadek pomaga mieszkający w Miami syn Warnera Daryan.

Warner był jedną z 22 osób decydujących o przyznaniu Katarowi turnieju w 2022 roku i Rosji cztery lata wcześniej. Ten wybór też wzbudził wiele kontrowersji. Zastrzeżenia zgłaszali m.in. Anglicy, Warner w zamian za poparcie kandydatury Anglii miał prosić o pieniądze na budowę centrum edukacji w Trynidadzie i Tobago oraz na zakup praw telewizyjnych do MŚ dla Haiti.

Jack Warner był jedną z 22 osób, które decydowały o tym, kto dostanie mundial

Anglicy dostali zaledwie dwa głosy i odpadli już w pierwszej rundzie. Wokół Warnera zaczęło się robić gorąco. Do mediów wyciekły informacje, że przed wyborami prezydenta FIFA pośredniczył w przekazywaniu łapówek od Bin Hammama, który rywalizował z Blatterem. Razem z szefem azjatyckiej federacji mieli proponować delegatom z Karaibów po 40 tys. dolarów. FIFA nie mogła dłużej udawać, że nic się nie stało. Bin Hammam nadawał się na kozła ofiarnego, bo ośmielił się knuć za plecami Blattera, władcy absolutnego. Wykluczono go dożywotnio z FIFA, ale Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu w Lozannie z zarzutów go oczyścił.

Warner, z wykształcenia nauczyciel historii, został zawieszony przez komisję etyczną, po 14 latach zrezygnował ze stanowiska wiceprezydenta FIFA, po 21 latach przestał kierować strefą CONCACAF (Ameryka Północna, Środkowa i Karaiby). Porzucił także pracę w rządzie Trynidadu i Tobago, był ministrem ds. bezpieczeństwa narodowego. Ale posłem pozostał jeszcze przez dwa lata.

W kierownictwie FIFA zasiadał od 1983 roku. I pewnie byłby w niej nadal, gdyby nie zdradził Blattera. Dopóki grali w jednej drużynie, skandale uchodziły mu bezkarnie. Jak wtedy, gdy w 2006 roku przyłapano go na sprzedaży biletów na MŚ po cenie trzykrotnie wyższej. – Powinien być bardziej rozważny i ostrożny – powiedział tylko Blatter. Zanim Warner pożegnał się ze starymi przyjaciółmi z FIFA, zdążył jeszcze zeznać, że czterej członkowie komitetu wykonawczego w zamian za głosowanie na Katar przyjęli 20 mln dolarów.

Katar zebrał 14 z 22 głosów, pokonując Amerykanów oraz Australię, Koreę Południową i Japonię. Tygodnik „France Football" już ponad rok temu ujawnił kulisy przyznawania mistrzostw, nazywając aferę Katargate. Pisał, że wszystko zostało ustalone na spotkaniu w Pałacu Elizejskim w listopadzie 2010 roku.

Ówczesny prezydent Francji Nicolas Sarkozy namawiał szefa UEFA Michela Platiniego do poparcia kandydatury szejków, którzy obiecali pomoc przeżywającemu kłopoty finansowe Paris Saint-Germain oraz stworzenie sportowego kanału konkurencyjnego dla Canal+, którego pozycję Sarkozy chciał osłabić, bo miał z nim swoje porachunki.