Granica włoskiej futbolowej patologii

Korespondencja z Rzymu

Finał Pucharu Włoch ściągnął do Rzymu po 30 tysięcy fanów Napoli i Fiorentiny (Napoli wygrało 3:1). Było wiadomo, że dojdzie do ekscesów, bo obecność kibiców z Neapolu gwarantuje je zawsze i wszędzie.

Z jednej strony Neapol to stolica bezprawia, chaos, niewywożone śmieci i brud, który wywołał epidemię cholery. Z drugiej kibice Napoli są wszędzie prowokowani i stygmatyzowani jako banda nieokrzesanych, cuchnących prostaków.

Na meczach wyjazdowych nierzadko witają ich okrzyki „mydło nie zabija" i fani gospodarzy w maseczkach na twarzy. Włoski związek futbolowy nazwał zjawisko „rasizmem geograficznym" i tępi je, zamykając trybuny i wymierzając słone grzywny.

Rzym sterroryzowany

Do pierwszych starć między grupami kibiców doszło na długo przed zaplanowanym na 20.45 meczem na parkingach stacji serwisowych przy rzymskiej obwodnicy. Potem burdy przeniosły się w okolice Stadionu Olimpijskiego. Chuligani terroryzowali przez kilka godzin tę część miasta, by wspólnie zaatakować interweniującą policję. Te wydarzenia (siedmiu rannych) to włoski futbolowy chleb z masłem, w porównaniu z derbami Rzymu wprost niewinna sprzeczka.

Jednak około 18.30 przy Viale Tor di Quinto kilkaset metrów przed stadionem padło sześć strzałów. Rannych zostało trzech fanów Napoli. Jeden w rękę, drugi w ramię, a trzeci w plecy. Kula utkwiła w okolicach kręgosłupa i kibicowi grozi paraliż.

Rzymskie media, powołując się na świadków, kreślą dwa scenariusze: jeden z przywódców ultrasów AS Romy, Daniele De Santis, i jego kumple wyzwiskami i petardami sprowokowali fanów Napoli. W trakcie bijatyki padły strzały.

Druga wersja mówi, że ultrasi Napoli rozpoznali De Santisa, schwytali go, zadali mu kilka ciosów i wtedy ten sięgnął po pistolet. Tak czy inaczej solidnie poturbowany De Santis ze złamaną nogą został przewieziony do szpitala, gdzie postawiono mu w niedzielę zarzuty nielegalnego posiadania i użycia broni.

W ten sposób we włoskiej futbolowej patologii przekroczona została kolejna granica. Dotychczas ultrasi zabijali się nożami, pałkami, wystrzeloną racą, ale jeszcze nigdy żaden z nich nie sięgnął po pistolet.

Informacja o strzałach i walczącym o życie w szpitalu koledze szybko dotarła do wszystkich kibiców Napoli. Informowały o tym natychmiast po zajściu włoskie media. Atmosfera na stadionie zrobiła się bardzo ciężka. Po pierwsze, chodziło o to, by nie dopuścić do wojny fanów obu drużyn, czyli przekonać neapolitańczyków, że kibice Fiorentiny nie mieli ze strzelaniną nic wspólnego. Po drugie, by jednak mecz rozegrać, bo obecność ponad 60 tys. sfrustrowanych chuliganów na ulicach Rzymu groziłaby burdami i awanturami o niewyobrażalnych rozmiarach.

Dlatego działacze i szefowie służb porządkowych wraz z kapitanem Napoli Słowakiem Markiem Hamsikiem udali się na południowy łuk negocjować z szefem neapolitańskich kibiców. Gennaro De Tommasso, powiązany rodzinnie z klanem kamorry Misso, przeszedł przez ogrodzenie i negocjował w koszulce z napisem „Uwolnić Speziale". Chodzi o ultrasa Katanii, który w 2007 r. zabił obok stadionu oficera policji.