PZPN ma problem

Sachs nie ukrywa, że jest partnerem w Ernst & Young – szefem biura tej firmy we Wrocławiu. Tę informację można zresztą znaleźć, wpisując jego nazwisko w dowolną wyszukiwarkę internetową. Dopiero teraz zwróciło to uwagę kilku przedstawicieli zarządu PZPN, którzy doszukują się konfliktu interesów. Domagają się od PZPN wyjaśnienia sprawy Sachsa.

Firma, w której pracuje Sachs, pobiera wynagrodzenie od klubów zlecających jej wykonanie audytu, a następnie przewodniczący, zatrudniony w tejże firmie, decyduje o losach licencji dla tych zespołów. Tak to przynajmniej wygląda w teorii.

– Spytałem wprost pana Sachsa, czy współpracuje biznesowo z klubami ekstraklasy. Przyznał, że tak. Potwierdził, że jego firma obsługuje sześć klubów – oburza się członek zarządu PZPN Kazimierz Greń.

Kto uwierzy?

Krzysztof Sachs twierdzi, że z procesu decyzyjnego dotyczącego klubów, które obsługuje on sam albo jego firma, po prostu się wyłącza. – Kiedy w grudniu 2012 r. dostałem propozycję zostania szefem Komisji Licencyjnej, od razu powiedziałem, że to nie jest najlepszy pomysł, gdyż moja firma współpracuje z kilkoma klubami ekstraklasy. Lista tych klubów zresztą z roku na rok się zmienia. Wiceprezes Ekstraklasy SA, Marcin Animucki, który proponował mi tę funkcję, rozwiał jednak wątpliwości – tłumaczy „Rz" Sachs.

– Powiedział, że w nowym kształcie komisji, merytoryczna obróbka wniosków odbywa się w podkomisjach, w których przewodniczący nie musi i zwykle nie bierze udziału. Ekstraklasie chodziło natomiast o mój nadzór nad profesjonalizacją działań komisji, o to, żebym odpowiadał za kształt całego procesu. Najważniejszym jednak argumentem było to, że podręcznik licencyjny, zarówno PZPN, jak i UEFA, klarownie reguluje tę sytuację. Każdy kto jest wspólnikiem, kontrahentem lub konsultantem klubu ma obowiązek powstrzymać się od głosowania. Ja robię więcej, staram się w ogóle nie brać udziału w dyskusjach na temat klubów, w które jest zaangażowany Ernst & Young, i zawsze opuszczam salę na czas kluczowych dyskusji i głosowań. Co więcej, ze względu na bliskie relacje z władzami Wrocławia wyłączam się z postępowania w sprawie Śląska, choć formalnie nie jest to konieczne, bo Ernst & Young nie ma żadnej umowy z klubem. Ale skoro wiem, że mógłbym nie być obiektywny, to wyłączam się z decyzji dotyczących Śląska.

– To po co nam taki przewodniczący, skoro nie orzeka w sześciu przypadkach w szesnastozespołowej lidze – burzy się Greń. – Zresztą kto uwierzy, że w takich sytuacjach Sachs nie przegląda dokumentów? Nie wnioskuje? Wszystko załatwiają osoby trzecie?

– Przypomnę tylko, że Komisja orzeka w kwestii ponad 80 klubów: 50 z ekstraklasy, I i II ligi i ponad 30 futsalu. Odpowiadam za sprawność całego procesu obejmującego wszystkie scentralizowane rozgrywki. W okresie kiedy jestem szefem komisji, Ernst & Young nie podpisał ani jednej nowej umowy z żadnym klubem. Wszystkie kontrakty, które mamy, to  umowy dużo starsze. Umowa na audyt Wisły wygasła w czasie mojego szefowania komisji. Te fakty chyba rzucają jednoznaczne światło na kwestie czy wykorzystywałem stanowisko w PZPN do zdobywania kontraktów z klubami – kontruje Sachs.

– Z procesem licencyjnym powinno być jak z żoną Cezara – stanowczo twierdzi Andrzej Padewski, prezes Dolnośląskiego Związku Piłki Nożnej, jeden z członków zarządu.

– Pracownicy firm audytorskich są wyczuleni na konflikt interesów – mówi Sachs.  – Ktoś musiałby wskazać konkretną sytuację, w której moja praca w Ernst & Young wpłynęła na decyzję odnośnie do licencji dla któregoś z klubów. Po to w komisji zasiada 15 osób z bardzo różnych środowisk, żeby proces maksymalnie zobiektywizować. Gdybym próbował czerpać jakieś korzyści, ciągnąć w swoją stronę, to pozostali członkowie komisji by mi na to pozwolili i sprawa by nie wypłynęła?

Nagłe odkrycie

Sachs jako przewodniczący komisji ma dostęp do umów sponsorskich wszystkich klubów w sytuacji, gdy jego firma tylko z kilkoma współpracuje. Pomimo to działania opozycjonistów, którzy nagle postanowili „badać sprawę Sachsa", dziwią wiceprezesa PZPN i szefa Ekstraklasy SA Bogusława Biszofa: – Chcieliśmy skoku jakościowego obu komisji: licencyjnej i odwoławczej. Chcieliśmy ludzi może nie z pierwszej czwórki firm audytorskich, ale z pierwszej dziesiątki. Gdy przedstawialiśmy kandydatów na szefów i na członków załączaliśmy krótkie biografie każdego z nich. Przy panu Sachsie nikt nie ukrywał, że jest partnerem Ernst & Young. I nikt wtedy nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń. Co więcej, gdy informowaliśmy ilu w porównaniu z poprzednią władzą mamy obecnie doradców podatkowych, audytorów, finansistów, to wszyscy byli zachwyceni. A teraz nagle pojawia się mowa o konflikcie interesów.

Sprawy nie można jednak bagatelizować, potencjalny konflikt interesów faktycznie może występować. Jeśli biuro, którego szefem jest Sachs, dostaje kontrakt na badanie audytorskie któregoś z klubów, to nawet jeśli przewodniczący, zgodnie z tym, co sam mówi, wyłącza się z dyskusji i głosowania nad wnioskiem licencyjnym tego klubu, to pozostaje etyczny zgrzyt.