Wygrywał i znikał

W Turynie o mało nie przepadł. Po trzech latach dominacji na ekstremalnych X-Games zdecydowanie bardziej konserwatywne igrzyska rozpoczął od przejazdu, który niemal wykluczył go z walki o medale. Ale w finałowej rozgrywce był już bezbłędny.

Do Vancouver leciał u szczytu możliwości i nie zawiódł. W walce z grawitacją znów był niedościgniony. Teraz dostajemy odmienionego White'a, który równie dobrze jak w lodowej rynnie radzi sobie na salonach. Ale tym razem do złota w half-pipie Amerykanin chce dołożyć triumf w debiutującym na igrzyskach slopestyle'u.

White zerwał już z wizerunkiem wiecznego chłopca, od dekady podbijającego snowboardowy świat w rozciągniętych ciuchach i z rozwianymi rudymi lokami. Teraz włosy, którym zawdzięcza swój najsłynniejszy przydomek („Latający Pomidor"), zastąpiła modna fryzura. Ubiór też się zmienił. W końcu ktoś kto lada moment zacznie prowadzić własny program w telewizji NBC musi mieć nienaganną prezencję.

Czas na biznes

Metamorfoza sięga jednak głębiej. Jej symbolem jest Shaun White Enterprises, profesjonalna firma obsługująca wszystkie biznesowe aktywności dwukrotnego mistrza olimpijskiego. Jeszcze w Vancouver jego interesami zarządzała mama. Teraz kontrolę przejęli zawodowcy, choć sam zainteresowany zadbał o to, aby to do niego należało ostatnie słowo – akceptuje osobiście wszystko, od zdjęć w kampaniach reklamowych, przez dobór sponsorów, aż po sygnowane jego nazwiskiem wzory na deskach snowboardowych i linię ubrań sprzedawanych przez sieć Target.

Kilka tygodni temu White pozyskał większość akcji w Air & Style, firmie organizującej festiwale łączące zawody snowboardowe z koncertami. Jeszcze w grudniu był tylko sponsorem tytularnym imprezy w Pekinie. Teraz sam będzie decydował o obsadach i arenach festiwali. Program na sezon 2014/2015 ma zostać ogłoszony wiosną, ale White zdradził już, że planuje przystanki w USA, Chinach i Europie.

– Jako gospodarz zadbam o to, aby skala tego przedsięwzięcia znacznie wzrosła. Postaram się uświetnić rywalizację sportową koncertami moich ulubionych zespołów i muzyków – deklarował na łamach „New York Timesa". Amerykanin nie kryje, że festiwale mają być platformą promocyjną dla sponsorów, którzy zrewanżują się wsparciem"organizacyjnym.

Media coraz poważniejszy flirt White'a z show-biznesem traktują jako naturalny rozwój. Po Vancouver snowboardzista osiągnął status celebryty, teraz przyszedł moment na kolejny krok w karierze, która rozpoczęła się od małego cudu. Shaun urodził się z zespołem Fallota, wrodzoną wadą serca, i ze względu na zagrożenie życia jeszcze przed pierwszymi urodzinami przeszedł dwie poważne operacje.

Kilka lat później po problemie nie było już śladu. Ulubionym miejscem zabaw stał się skatepark w pobliżu rodzinnego domu w San Diego, gdzie Shaun we wszystkim starał się naśladować starszego brata. Swoje „cudowne dziecko" rodzice wozili z jednych zawodów na drugie, parkując jak najbliżej stoków, aby syn zaraz po śniadaniu mógł uciekać na trening.

W wieku siedmiu lat miał pierwszego sponsora. Jako 13-latek na snowboardzie ścigał się już jako zawodowiec. Cztery lata później dołączył do grona zawodowych skateboarderów. Nic dziwnego, w końcu jego mentorem był mistrz deskorolki Tony Hawk.

Jakość – znak firmowy

Już przed olimpijskim debiutem w Turynie White był zaliczany do grona gigantów amerykańskich X-Games. Medale zimowej i letniej edycji imprezy kolekcjonował od szesnastego roku życia. Do 2006 roku wywalczył dziewięć krążków, później dołożył kolejnych czternaście. Aż piętnaście z nich było złotych – wygrywał rywalizację w superpipie, slopestyle'u i skokach na deskorolce. X-Games dały mu sławę, Puchary Świata od początku traktował instrumentalnie, jako zło konieczne do kwalifikacji na igrzyska.

Ale X-Games były też poligonem doświadczalnym dla nowych trików i ewolucji, którymi później Amerykanin zachwycał, walcząc o olimpijskie laury. Startując w Aspen, formę szlifował zarówno przed Turynem, jak i Vancouver. Teraz zdecydował inaczej.