Cadel Evans pierwszym australijskim zwycięzcą Tour de France

Lider amerykańskiej grupy BMC o swoim sukcesie przesądził w sobotę w jeździe indywidualnej na czas wokół Grenoble, którą wygrał Niemiec Tony Martin (HTC), wykręcając średnią 45,9 km/godz. W niedzielę na ostatnim etapie najszybszy na Polach Elizejskich w Paryżu był Brytyjczyk Mark Cavendish, zapewniając sobie zwycięstwo w klasyfikacji punktowej.

Przed jazdą na czas Evans tracił do prowadzącego w klasyfikacji Andy'ego Schlecka 57 sekund i 4 sekundy do jego brata Franka. Walka o żółtą koszulkę zapowiadała się intrygująco.

Dopuszczano nawet scenariusz z 1989 roku, gdy na 24,5-kilometrowej czasówce z Wersalu do Paryża, która kończyła wyścig, Amerykanin Greg LeMond odrobił 50-sekundową stratę do faworyta gospodarzy Laurenta Fignona i wygrał z przewagą 8 sekund, co do dziś pozostaje najmniejszą różnicą w historii wyścigu.

W sobotę takich emocji jednak nie było. Skończyły się jeszcze przed półmetkiem etapu, gdy znakomicie jadący Evans odrobił całą stratę, a na mecie wyprzedził Andy'ego Schlecka o minutę i 34 sekundy. Martin, wybitny spec od jazdy na czas, był szybszy tylko o 7 sekund.

Bracia Schleckowie specjalnie nie martwili się przegraną z Australijczykiem. W końcu jako pierwszy rodzinny duet stanęli na podium Tour de France. Frank znalazł się tam pierwszy raz w karierze, Andy trzeci rok z rzędu jest drugi. „Mam 26 lat, jest jeszcze czas na zwycięstwa w Wielkiej Pętli" – mówił.

Premier Australii w związku z historycznym sukcesem Evansa ustanowił poniedziałek dniem wolnym od pracy. Ta radość to konsekwencja długotrwałej ofensywy kolarzy z tego kraju, wychowanych głównie na torze.

W 1981 roku Phil Anderson został pierwszym Australijczykiem i pierwszym kolarzem spoza Europy, który w Tour de France jechał w żółtej koszulce.

Evans, zanim w 2001 roku podpisał kontrakt z Saeco, swoją pierwszą zawodową grupą szosową, dwukrotnie (1998, 1999) zdobywał Puchar Świata w kolarstwie górskim.

W nowej specjalności i w kolejnych ekipach (2002: Mapei, 2003 – 2004: Telekom, 2005 – 2009: Lotto, 2010: BMC) dał się poznać jako kolarz dobrze jeżdżący w górach i na czas, ale mało agresywny – może dlatego, że z natury skromny, a w dodatku prześladowany przez pech.

W każdym z wielkich wyścigów jechał w koszulce lidera, ale zwykle tylko jeden dzień (Giro d'Italia – 2002 i 2010), Vuelta a Espana (2009). Wyjątkiem był Tour de France 2008 (pięć dni w żółtej koszulce).

Przed rokiem był na prowadzeniu w klasyfikacji generalnej TdF na dziewiątym etapie, ale zaraz je oddał, gdyż zanadto dokuczał mu łokieć, złamany w kraksie poprzedniego dnia. Wyścig ukończył na 26. miejscu.

Przygodę z Tour de France rozpoczynał w 2005 roku od ósmej lokaty, w kolejnych sezonach były miejsca czwarte i dwa razy drugie (także Tour de Pologne 2006 Evans ukończył tuż za zwycięzcą Stefanem Schumacherem). Przypisywano mu etykietę wiecznie drugiego, ale on cały czas się rozwijał.

„Nie po to zamieniałem rower górski na szosowy, by zniknąć gdzieś w peletonie. Alberto Contadora też można pokonać" – powtarzał.

Zdobywając w 2009 roku w Mendrisio mistrzostwo świata w wyścigu ze startu wspólnego, pokazał, że potrafi być sprytny i agresywny, że w sprzyjających mu warunkach stać go na spektakularne finisze.

Przed tegorocznym Tour de France jego najlepsze etapowe lokaty w Wielkiej Pętli to trzy drugie i trzy trzecie miejsca. Jedyną wygraną, w czasówce w Albi (2007), przyznano mu po dyskwalifikacji Aleksandra Winokurowa, któremu udowodniono doping krwi.

Zwyciężając po spektakularnym ataku w Mur-de-Bretagne w pierwszym tygodniu ścigania zwrócił na siebie uwagę. Od początku utrzymywał się w ścisłej czołówce. Na królewskim etapie z metą na przełęczy Galibier to on, bez niczyjej pomocy, gonił Andy'ego Schlecka, ciągnąc za sobą Contadora, Ivana Basso, Thomasa Voecklera i innych. Kropkę nad i postawił w Grenoble.

Wygrał Tour de France, mając dokładnie 34 lata, 5 miesięcy i 10 dni, co oznacza, że jest najstarszym powojennym zwycięzcą wyścigu. Słynny Włoch Gino Bartali, stając na podium w 1948 roku, miał 34 lata i 7 dni.

„Od dawna byłem skoncentrowany na tym jednym celu. Od 14. roku życia, gdy na serio zacząłem uprawiać kolarstwo, marzyłem o tym zwycięstwie. W ubiegłym roku na drodze stanął pech, teraz już nic mi nie przeszkodziło" – mówił Evans na mecie w Paryżu.

Jego rodacy od Melbourne do Perth mieli dziś włożyć żółte koszulki.

Wyniki

XIX ETAP (Grenoble – Genoble, 42,5 km indywidualnie na czas):

1. T. Martin (Niemcy, HTC) 55.33;

2. C. Evans (Australia, BMC) 7 s straty;

3. A. Contador (Hiszpania, Saxo Bank) 1.06;

4. T. De Gendt (Belgia, Vacansoleil) 1.29;

5. R. Porte (Australia, Saxo Bank) 1.30;

6. J.-C. Peraud (Francja, AG2R) 1.33;

7. S. Sanchez (Hiszpania, Euskaltel) 1.37;

8. F. Cancellara (Szwajcaria, Leopard) 1.42;

9. P. Velits (Słowacja, HTC) 2.03;

10. R. Taaramae (Estonia, Cofidis) 2.03; ...