Sama bym nie uwierzyła

Rz: Były długie rozmowy o strategii na Azarenkę?

Agnieszka Radwańska: Trudno rozmawiać o taktyce i strategii na tenisistkę, która potrafi wszystko. W jej grze nie ma żadnej dziury. Trzeba grać agresywnie i zmieniać odbicia, by Wiktoria miała szansę się pogubić.

Co powiedziała pani trenerowi po meczu?

A to już będzie nasza tajemnica... Na pewno jednak ani ja, ani trener nie spodziewaliśmy się takiej końcówki meczu. Każde spotkanie można wygrać, ale nie tak wysoko z taką tenisistką. To był szok nawet dla mnie.

A jak odebrała pani równie ciekawy początek meczu – prowadzenie 5:0 w pierwszym secie?

Na korcie tego wyniku się nie czuło, niczego nie dostałam za darmo, każdy gem mógł się inaczej skończyć. W drugim secie za bardzo się odsunęłam do tyłu kortu, serwis już tak nie sprzyjał i set uciekł. Ale wróciłam do żywych w trzecim secie...

Ten set był fantastyczny...

Ciężko wrócić do gry po przegranym secie, tym bardziej, że była w nim mała szansa na wygraną. Myślałam po prostu, że to ćwierćfinał Wielkiego Szlema, trzeba walczyć do końca. Wszystko jedno, czy jest 5:0 czy 0:5. Początek trzeciego seta był kluczem do zwycięstwa, zwłaszcza dojście do stanu 3:0, dwa przełamania serwisu rywalki. Ten rezultat dał mi więcej pewności siebie.

Gdyby przed meczem ktoś powiedział, że wygra pani z Azarenką 6:0 w trzecim secie...

Pewnie parsknęłabym śmiechem, takie wyniki rzadko się zdarzają w Wielkim Szlemie, tym bardziej z zawodniczką, która dwa razy ten Wielki Szlem wygrała.

Czuła pani wsparcie australijskiej publiczności?