Skleić dwa ringi

Pomysł jest  prosty, ale niełatwy do wykonania. Zatrzymać najlepszych amatorów, skusić ich pieniędzmi, by nie podpisywali masowo zawodowych kontraktów. Adam Kusior, były trener reprezentacji Polski i prezes Polskiego Związku Bokserskiego, dziś szef  Komisji Trenerskiej Światowej Federacji Boksu Amatorskiego (AIBA), twierdzi, że World Series of Boxing (Liga Zawodowa) to znaczący ruch 65-letniego Chińczyka z Tajwanu Ching-kuo Wu, z zawodu architekta, który przewodzi amatorskiemu boksowi.

Czas pokaże, czy te działania będą skuteczne, na razie są pierwsze sukcesy. Mecze Ligi Zawodowej cieszyły się dużym zainteresowaniem (szczególnie w Azji), pokazywano je w telewizji, pisały o nich największe gazety. Chociażby „L'Equipe", która ujawniła, że bokserzy z Paryża, zwycięzcy Ligi, zarabiają miesięcznie od 1200 do 3000 euro. Za zwycięstwo w meczu otrzymywali 4 tysiące, za porażkę tysiąc. W turniejach amatorskich o takich pieniądzach wciąż mogą tylko marzyć. Utrzymanie zawodowej drużyny, takiej jak Paryż United, to wydatek rzędu 2 – 3 mln euro rocznie.

Paryż wygrywa z Astaną

W lidze zawodowej wystąpiło 12 drużyn z trzech kontynentów: Ameryki (Los Angeles Matadors, Memphis Force, Mexico City Guerreros, Miami Gallos), Azji (Astana Arlans, Baku Fires, Pekin Dragons, Incheon Red Wings) i Europy (Istanbulls, Milano Thunder, Moscow Kremlin Bears, Paris United).

Każdy z kontynentów miał swoją grupę składającą się z czterech drużyn, a zawody rozgrywano systemem mecz i rewanż. Dwa razy u siebie i dwa razy na wyjeździe. Walczono w pięciu kategoriach wagowych: koguciej (54 kg), lekkiej (61), średniej (73), półciężkiej (85) i superciężkiej (plus 91). Walki były pięciorundowe (5 x 3 min) i punktowano je tak jak w boksie profesjonalnym.

Promotorzy Ligi Zawodowej zatrudniali do każdej z drużyn od trzech do pięciu zawodników w każdej wadze, a pozostali byli wybierani z draftu, do którego narodowe federacje zgłaszały swych najlepszych zawodników. W ten sposób trafiło do ligi dwóch polskich pięściarzy – Łukasz Maszczyk do koreańskiego Incheon Red Wings i Michał Chudecki do Milano Thunder. Maszczyk, olimpijczyk z Pekinu w wadze 48 kg, stoczył sześć przegranych walk w kategorii koguciej, a Chudecki nie wystąpił ani razu.

Do finału w chińskim Guiyang  dotarły drużyny z Paryża i Astany, wygrała ta pierwsza i odebrała czek na pół miliona dolarów. Teraz najlepsi zawodnicy w pięciu kategoriach wagowych wezmą udział w turnieju indywidualnym. Walki będą siedmiorundowe. Zwycięzcy oprócz finansowych premii zapewnią sobie udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie z prawem wyboru kategorii wagowych. Pamiętajmy, że w tych rozgrywkach pięściarze walczą bez kasków, bez koszulek i w rękawicach, którymi można nokautować rywali, nie tak jak w „czystym" amatorstwie.

Maszczyk podpisał kontrakt z Incheon Red Wings na trzy lata. Ma wynajęte mieszkanie w Pohang i dobre warunki do treningu. – Liga zawodowa to niejedyny rewolucyjny pomysł AIBA – mówi „Rz" Kusior. – Do Ałma Aty zjeżdżali najlepsi europejscy, amerykańscy, rosyjscy trenerzy i naukowcy. Rozmawialiśmy o tym, jak nauczać prawidłowo boksu, i wszystko to spisywaliśmy. Teraz polecę na Kubę, by spotkać się z legendarnym Alcidesem Sagarrą i jego współpracownikami – opowiada Kusior.

Na pytanie, kiedy najlepsi zawodowcy wystartują na igrzyskach olimpijskich, nie potrafi jednak dać wiążącej odpowiedzi. – Moim zdaniem nie nastąpi to jeszcze w Rio de Janeiro (2016). To jednak wciąż dwie różne dyscypliny, choć Liga Zawodowa pokazała, że amatorzy w nowej formule radzą sobie znakomicie, a zainteresowanie widzów i sponsorów budzi optymizm.

Maszynki zostaną

Na razie boks amatorski konsekwentnie inwestuje w swoje struktury. W Kazachstanie powstaje Akademia Boksu, a rząd dokłada do tego interesu 35 mln dolarów. Ligę Zawodową wymyślili Chińczycy, można więc powiedzieć, że Azja atakuje i rządzi.

– Tam jest znacznie więcej pieniędzy niż w Europie. Ameryka dopiero szuka sposobów, jak ratować boks amatorski. Dlatego zamiast w Kanadzie będziemy mieć Akademię w Kazachstanie – twierdzi Kusior, który lata tam kilka razy w roku.

Wiadomo już, że będą zmiany w systemie punktowania walk. Maszynki do liczenia ciosów niestety zostaną, ale punktacja będzie wyglądała inaczej niż dotychczas. Nowy system jest już testowany i jeśli się sprawdzi, będzie używany na igrzyskach w Londynie (2012).