Paulo Sousa: Nie boję się krytyki

Jak duże jest ryzyko, że Robert Lewandowski, Krzysztof Piątek i Arkadiusz Milik nie zagrają w meczu z Anglikami?

Jesteśmy w kontakcie z klubami i UEFA. Liczę, że europejskie rządy zrozumieją wartość, jaką ma dziś futbol. Piłka karmi nas emocjami w niestabilnych, delikatnych czasach. Na pewno wszyscy zawodnicy będą z nami podczas dwóch pierwszych meczów i to dobre wieści. Mamy oczywiście plan awaryjny. Dotyczy on nie tylko napastników, bo przecież nie wiemy, jak będzie wyglądała sytuacja z kontuzjami oraz regeneracją u innych graczy. Nie planujemy powoływać kolejnych zawodników. Wykorzystamy tych, których mamy.

To, że Polska ma takiego napastnika jak Lewandowski, wpłynie na sposób budowania przez pana drużyny?

Możemy sobie z Robertem pomóc w osiągnięciu celów. Zawsze chcę, żeby mój zespół grał piłką, kontrolował sytuację na boisku i operował jak najbliżej pola karnego rywala. Musimy być jednocześnie zdezorganizowani, żeby dzięki mobilności szukać przestrzeni i kreować sytuacje, oraz zorganizowani w centrum gry, aby unikać kontrataków. Mamy w składzie świetnych napastników. To zobowiązuje. Jestem pewien, że w większości meczów będziemy silniejsi w grze z piłką i stworzymy wystarczająco dużo sytuacji, aby wygrać. Bardziej martwi mnie perspektywa spotkań, w których sytuacja będzie wyglądała inaczej. Umiejętność organizacji w obronie będzie kluczowa dla realizacji naszych celów. Lubię, kiedy moje drużyny grają w obronie agresywnie i ofensywnie. To największe wyzwanie.

Czy to prawda, że spotykał się już pan z kadrowiczami zdalnie i organizował coś na kształt warsztatów?

Tak, choć jeszcze nie ze wszystkimi. Wiadomo, że trudno przekazać piłkarzowi nową koncepcję, kiedy wciąż jest w klubie i koncentruje się na instrukcjach od swojego trenera. Chciałem im jednak coś dać, żeby później było nam łatwiej na zgrupowaniu.

Jakie ma pan wrażenia?

Poczułem, że w zawodnikach jest dużo patriotyzmu i miłości do Polski. Mają otwarte głowy, chcą przyjmować nowe pomysły. Czują, że mogą dać z siebie dużo więcej. Mam nadzieję, że z każdego z nich indywidualnie, jak i z całego zespołu będziemy mogli wyciągnąć maksimum.

Co można zrobić – taktycznie i mentalnie – podczas trzech dni zgrupowania przed meczem z Węgrami?

Pracujemy nad tym od dłuższego czasu. Prosiłem zawodników, aby przyjechali do Warszawy jak najszybciej, dzięki czemu będziemy mogli pomóc im w regeneracji. Chcę porozmawiać z każdym indywidualnie i przekazać im swoje oczekiwania. Na pewno dostosujemy intensywność oraz objętość treningów do zmęczenia piłkarzy. Podczas zajęć w pierwszej kolejności skupimy się na dwóch–trzech koncepcjach linii obronnej oraz gry przy wysokiej i niskiej defensywie. Później przejdziemy do strategii na pierwszy mecz oraz gry w ataku. A mentalnie? Sytuacja jest prosta. Chcemy wygrywać, więc musimy zaszczepić zawodnikom mentalność zwycięzców.

Dlaczego nie powołał pan Tomasza Kędziory, który u poprzedniego selekcjonera był podstawowym zawodnikiem?

Wszyscy gracze muszą być gotowi, żeby pomóc drużynie narodowej w konkretnych okolicznościach. Powołania, które wysłałem, dotyczą wyłącznie trzech najbliższych spotkań. Mamy na nie pomysły dla innych piłkarzy. Proszę o cierpliwość. Oglądając mecze, dostaniecie wszystkie odpowiedzi.

Skąd powołanie dla Kacpra Kozłowskiego?

Ludzie mówią, że to fenomen i ja się z nimi zgadzam. Niektórzy dodają: „ale za młody". Wcale tak nie myślę. Moim zdaniem może odegrać ważną rolę w naszej drużynie podczas mistrzostw świata, więc powinniśmy jak najszybciej umieścić go w grupie razem z Lewandowskim, Milikiem, Piotrem Zielińskim czy Grzegorzem Krychowiakiem. Ma potencjał. Po co czekać? Dajmy mu doświadczenie, niech poczuje rytm i intensywność gry oraz wzmocni się mentalnie, bo podczas meczów ligowych bywa nerwowy.

Czego oczekuje pan od Kamila Grosickiego?

Przeżywał ostatnio trudne momenty, ale widać, że powrót do kraju i perspektywa gry dla reprezentacji pomogły mu odzyskać entuzjazm. To jednak nie wystarczy. Kamil musi mieć w sobie poczucie odpowiedzialności i być z nami szczery w sprawie swojej obecnej formy.

Wierzy pan, że możemy zająć pierwsze miejsce w grupie?

Anglicy mają więcej opcji. Ich zawodnicy grają w czołowych klubach na najwyższym poziomie. Na pewno nie możemy jednak myśleć o bronieniu remisu i jednym punkcie. Musimy znaleźć sposób na posiadanie piłki i wykreowanie sytuacji. Mamy świetnych napastników, których trzeba karmić podaniami. Potrzebujemy odwagi i ambicji. Aby awansować na mundial, nie możemy skupiać się tylko na walce o drugie miejsce w grupie.

Czuje się pan komfortowo z rocznym kontraktem w sytuacji, kiedy za chwilę zmienią się władze związku?

Taką dostałem ofertę. Prezes Zbigniew Boniek szczerze zapowiedział, że nie będzie startował w kolejnych wyborach, więc sytuacja była jasna. Wiadomo, że jako trenerzy chcemy mieć jak najwięcej czasu, aby wpłynąć na zawodników tak, żeby zachowywali się na boisku zgodnie z naszymi oczekiwaniami. To wyzwanie, nie mam z nim problemu. Piłka nożna zawsze sprowadza się do wyników, zwłaszcza ta reprezentacyjna.

Jak bardzo różni się praca w klubie od tej w reprezentacji?

Po pierwsze inna jest moja zdolność do wpływania na piłkarzy, aby przyswajali idee trenera. Mamy konkretne narzędzia, aby wpływać zarówno na ich świadomość, jak i podświadomość. To przede wszystkim rozmowy oraz obrazy, z którymi możemy pracować. Zawsze najważniejsze są jednak doświadczenia, bo łączą te obrazy z emocjami. Dzięki nim proces przyswojenia koncepcji przebiega znacznie szybciej. Pracując z reprezentacją, brakuje na to wszystko czasu. Prowadzenie drużyny narodowej to nie projekt, tylko proces – bez początku i końca. Druga różnica polega na tym, że nie muszę przekonywać władz klubu do kupowania konkretnych zawodników. Wystarczy ich powołać!