To był zupełnie inny Lech niż w meczach z Interem Baku. Grał mądrze, wiedział, czego chce. Nie bał się, gdy Sparta zaczęła grać ostro, a tak jej piłkarze, zwłaszcza potężny pomocnik Juraj Kucka, odreagowywali frustrację. Nie spodziewali się takiego oporu, przyznawali przed meczem, że piłkarzy rywala nie znają. Teraz niektórych będą pamiętać. Długo nie potrafili sobie stworzyć dobrej sytuacji, jedynego gola strzelili dopiero w 76. minucie w dość przypadkowy sposób, dzięki temu, że piłka odbiła się od Manuela Arboledy i spadła pod nogi niepilnowanego Ericha Brabca.
Trener Jacek Zieliński wreszcie podjął decyzję, która może zmienić jego opinię trenera bojącego się ryzyka. Do pomocy wstawił 19-letniego Kamila Drygasa, wychowanka Marcinków Kępno, który trenuje z pierwszą drużyną Lecha od zimy. Zaskoczenie było duże dla nas i przeciwników, którzy nikogo takiego nie uwzględniali w swoich analizach.
Drygas zagrał bardzo dobrze, walczył na całym boisku, po jednym ze starć omal nie stracił przytomności, ale kiedy już postawiono go na nogi, biegał dalej. Wspaniały przykład dla wszystkich.
Sparta była bliska prowadzenia w 5. minucie, kiedy po strzale Kucki odbita od obrońcy piłka spadła na siatkę. Ale cztery minuty później Arboleda miał jeszcze lepszą okazję. Po rzucie wolnym wykonywanym przez Siergieja Kriwca stoper Lecha uderzył głową, trafił piłką w bramkarza. To była najlepsza szansa Lecha w pierwszej połowie.
Mecz był bardzo wyrównany. Doświadczeni piłkarze Sparty nie mieli pomysłu na pokonanie obrony Lecha, Większość prób kończyła się wybiciem piłki. Świetnie grał najlepszy w polskiej drużynie Arboleda, nie gorzej Bartosz Bosacki i boczni obrońcy. Sparta nie miała w tym czasie ani jednej klarownej sytuacji.
