Wisła z Cracovią wygrała skromnie 1:0, a męczyła się dużo bardziej niż w środku tygodnia z broniącym mistrzostwa Lechem Poznań. Między liderem ekstraklasy a drużyną, która ostatnie miejsce pierwszy raz w tym sezonie opuściła kilka dni temu, nie było widać przepaści.
Wiśle nie zależało jednak na widowisku, tak jak zresztą przez cały sezon. Jedynego gola strzałem głową po rzucie rożnym zdobył Maor Melikson – wiosną najlepszy piłkarz drużyny. Z zagranicznych transferów jego przyjście należy oceniać tak samo wysoko, jak kiedyś pojawienie się w Krakowie Kalu Uche.
Wisła została mistrzem Polski na trzy kolejki przed końcem, chociaż przewagę nad rywalami zyskała dopiero w rundzie wiosennej. Mistrzowską paterę piłkarze Roberta Maaskanta odbiorą po ostatnim meczu sezonu – z Polonią Warszawa. Wczoraj trener zapalił tylko cygaro i przespacerował się z nim w deszczu po boisku.
Tytuł na Reymonta trafił nie tylko dzięki udanym transferom i grze solidnej do bólu. W tym sezonie do gonienia Wisły nie było chętnych. Choćby Korona – jednocześnie broni się przed spadkiem i zachowuje – na szczęście tylko matematyczne – szanse na wicemistrzostwo Polski. Do zgarnięcia zostało jeszcze dziewięć punktów.
W sobotę Śląsk Wrocław do przerwy przegrywał z Bełchatowem 1:2. Przekleństwa wychodzących z szatni na drugą połowę gospodarzy w przekazie telewizyjnym zagłuszono, na szczęście stadionu nie trzeba zamykać, bo mecz i tak toczył się przy pustych trybunach i kibicach stojących pod bramą.
