Kolorowy zawrót głowy w wysokiej rozdzielczości

Francuzi długo czekali, więc mieli czas na przygotowanie kilku nowych pomysłów, by zawody wyglądały efektowniej niż kiedykolwiek.

Wymyślili zatem, że kobiety i mężczyźni będą się ścigać na osobnych stokach położonych dokładnie naprzeciw siebie – alpejki na trasie Rhône Alpes w masywie Solaise, alpejczycy na Face de Bellevarde. Dodali darmowe bilety i darmowy transport dla kibiców z okolicznych hoteli na wszystkie konkurencje. Po rejestracji internetowej za symboliczne 1 euro umożliwili przyjazd do Val d’Isere wszystkim chętnym z dalszych miejscowości regionu.

[wyimek]25 tys. osób będzie oglądać w sobotę na żywo bieg zjazdowy mężczyzn[/wyimek]

Frekwencja została zapewniona, 230 tysięcy osób przez 12 dni zobaczy 11 konkurencji (do pięciu kobiecych i pięciu mężczyzn po raz trzeci dochodzi mieszana rywalizacja drużynowa – narodowe szóstki rywalizują w supergigancie i slalomie). Drugi raz przed męskim slalomem specjalnym i slalomem gigantem rozegrane zostaną kwalifikacje, chętnych było za dużo.

Widzowie telewizyjni też skorzystają: wszystko po raz pierwszy zostanie pokazane w technologii wysokiej rozdzielczości (HD). Będą dziesiątki kamer nad stokami, zdjęcia zwolnione i naturalne. Najbardziej efektownie ma być pokazywany zjazd mężczyzn – kamera na linie przez 600 metrów będzie pędziła z taką samą szybkością jak alpejczyk.

Wygrana liderki PŚ w otwierającym rywalizację supergigancie nikogo nie zaskoczyła. Lindsey Vonn umie zwyciężać w każdej konkurencji i dbać o wizerunek. Plakaty ze swoim zdjęciem miała gotowe już po dwóch godzinach od pierwszego sukcesu w mistrzostwach. Ma dopiero 24 lata, od dawna jest gwiazdą, była już nią jako panna L.C. Kildow.

Francuzi też ją lubią. Gdy wygrała zjazd w Val d’Isere w 2005 roku, dostała od nich tradycyjną nagrodę – krowę. Nazwała ją Olympe i do dziś dba o nią w austriackiej bazie ekipy USA w Kirchbergu. Wygląda na to, że tej zimy Vonn ma w pucharowych zawodach jedną groźną rywalkę – niemiecką slalomistkę Marię Riesch. Ta walka powinna przenieść się na trasy Rhône Alpes. Austriaczki są osłabione – nie ma Nicole Hosp i Marlies Schild.

Zawody mężczyzn przesłania fakt, że w szpitalu w Innsbrucku wciąż leży w śpiączce farmakologicznej Daniel Albrecht, szwajcarski mistrz świata w superkombinacji i wicemistrz w gigancie z Aare 2007 r. Upadł, trenując zjazd w Kitzbuehel.

Każda konkurencja może mieć innego zwycięzcę, choć od lat wszystko sprowadza się do rywalizacji Austriaków z resztą świata.

Na liście zdobywców medali MŚ jest jedno polskie nazwisko. Andrzej Bachleda-Curuś w 1970 roku w Val Gardena zdobył brąz w kombinacji, cztery lata później w St. Moritz wywalczył srebro w tej samej specjalności.

Od lat nie widać następców Bachledy i sióstr Tlałek, zatrudnienie austriackiego trenera kadry też nie pomogło. W Aare Katarzyna Karasińska była 21. w slalomie specjalnym, Wojciech Zagórski – 34. w kombinacji. W tym roku raczej nie będzie lepiej. Startują: Karasińska, Agnieszka Gąsienica-Daniel i Aleksandra Kluś – wszystkie w slalomie i slalomie gigancie – oraz Marcin Bydliński w każdej konkurencji. Pewnie ucieszy ich miejsce w trzydziestce dowolnej konkurencji.