PŚ w Otepää: Bjoergen lepsza na 10 km, Kowalczyk w sprincie

Zmierzyły się ze sobą pierwszy raz w tym roku, miesiąc przed mistrzostwami świata. Bjoergen ma sobie w nich postawić pomnik, Norwegowie już wieszają jej na szyi sześć medali. A Kowalczyk ma zrobić wszystko, by to zbieranie złota się nie udało. W Otepää każda z nich dostała swoją porcję satysfakcji i niedosytu.

W sobotę Justyna była niepocieszona drugim miejscem, aż 32 sekundami straty do Bjoergen i pierwszą porażką na

10 km w Otepää od 2008 roku. W niedzielę Marit po porażce w sprincie minęła dziennikarzy bez słowa. Wróciła po kwadransie wciąż zdenerwowana. Kowalczyk wyprzedziła ją o

0,1 sekundy, zabierając ostatnie wolne miejsce w finale.

– Awans do finału to coś pięknego, jeszcze w nim w Estonii nie byłam. Niedługo będą tu MŚ juniorów i organizatorzy niemal całkowicie zmienili trasę, która nie była dotąd dla mnie szczęśliwa. Zrobili fajny długi finisz – mówi „Rz” Justyna, która właśnie na tej długiej prostej, gdzie liczyła się siła rąk, wyprzedziła Bjoergen. Zdążyła, choć w połowie biegu była ostatnia, a potem jeszcze drogę zajechała jej Hanna Brodin. W finale była czwarta. Wygrała Petra Majdić, pierwszy raz od wypadku na igrzyskach.

Dla Bjoergen to druga z rzędu porażka w półfinale sprintu. Tydzień temu w Libercu była siódma, w Otepää dziesiąta i straciła z nawiązką to, co dzień wcześniej nadrobiła do Kowalczyk w klasyfikacji PŚ.

– Jestem wściekła na siebie. Znów podejmowałam złe decyzje. Nie przebiłam się od razu do przodu, a z tyłu było strasznie. W takich sytuacjach denerwuję się i psuję technikę – mówi Bjoergen. Sprint zepsuł jej święto: w sobotę 43. zwycięstwem w PŚ wyprzedziła Bente Skari i są przed nią już tylko Jelena Wialbe z 45 wygranymi i Bjoern Daehlie z 46. Kowalczyk ma na razie 14 zwycięstw.

– Marit może być biegaczką wszech czasów. Taką mi los wyznaczył rywalkę. Na 10 km biegło się tym razem ciężko. Trener zna przyczyny, po Tour de Ski zaczęliśmy odbudowywać siłę i wytrzymałość, a nie da się tego zrobić tak szybko. Dużo straciłam do Marit, ale z drugiej strony dobrze się już czuję po TdS – tłumaczy Justyna, która ostatnie dwa tygodnie spędziła w Seiser Alm w Południowym Tyrolu, na wysokości 1800 m, i dziś, po noclegu w Tallinie, wyrusza tam z powrotem. Będzie w Dolomitach do następnych zawodów, w Rybińsku (4 – 6 lutego). Bjoergen też przed MŚ przyjedzie do Seiser Alm, ale później, bo za tydzień startuje w mistrzostwach Norwegii.

– A my po Rybińsku jedziemy jeszcze wyżej, na 2 tysiące metrów, w okolice Livigno – mówi „Rz” Justyna. Nie wiadomo jeszcze, czy Polka wystartuje w Drammen, gdzie bieg na 10 km i sprint będą kilka dni przed MŚ.

– Drammen jest jeszcze zbyt odległe, nie musimy teraz decydować – tłumaczy Justyna. – Znam wszystkie teorie na temat ryzyka, jakie się wiąże z wyjazdem w wysokie góry niedługo przed zawodami, ale śpię spokojnie. Mój trener napisał świetnie ocenioną pracę doktorską z przygotowania wysokogórskiego. Niewielu jest takich specjalistów. On ma wszystko tak policzone, że niczym nie muszę się przejmować.

[ramka][srodtytul]Wyniki[/srodtytul]