Holendrzy i Hiszpanie znaleźli się wśród założycieli FIFA, Carl Anton Wilhelm Hirschmann odegrał nawet w kilkuletnim procesie tworzenia tej organizacji główną rolę. Real i Barcelona powstały z grubsza w tym samym okresie co Ajax Amsterdam i Feyenoord Rotterdam. A Sparta Rotterdam jeszcze wcześniej, w tym samym roku, co Celtic Glasgow (1888).
O ile jednak Real i Barcelona stały się wkrótce symbolami wielkiego futbolu, o tyle kluby holenderskie poza swoim krajem były znane średnio. A i reprezentacja nie odnosiła sukcesów. Podobnie jak Polska zagrała w mistrzostwach świata w roku 1938, jednak na następny występ czekała do roku 1974.
Na początku lat 60. Holendrzy byli tak zdesperowani, że o pomoc w budowie swojego futbolu poprosili Polaka. Wybitny polski trener i teoretyk futbolu Ryszard Koncewicz otrzymał propozycję poprowadzenia reprezentacji Holandii. Ale ofertę odrzucił, bo nie chciało mu się ruszać z Warszawy. Powiedział, że dość się w życiu najeździł po tym, jak go wyrzucili z rodzinnego Lwowa. Wkrótce do Holandii wyjechał okrężną drogą bardzo zdolny skrzydłowy Janusz Kowalik z Cracovii.
Zrobił nawet pewną karierę w Sparcie Rotterdam. To było w czasach, w których atrakcyjność Holandii wzrosła, a angielski trener Ajaksu Vic Buckingham położył podwaliny pod futbol totalny. Wkrótce jego myśli rozwinął Rinus Michels i Ajax z Johanem Cruyffem stał się najlepszym klubem Europy początku lat 70. Po Michelsie zespół trenował Rumun Stefan Kovacs. Mistrza Europy z Feyenoordu uczynił Austriak Ernst Happel (później zespół prowadził Polak Antoni Brzeżańczyk).
Obydwa kluby stały się fundamentem budowy reprezentacji, która dwa razy z rzędu dochodziła do finału mistrzostw świata.