Skutki urazów głowy w sporcie

Obie strony zgadzają się, że taka kwota zadowoli byłych zawodników, choć zdarzają się też głosy, że przy 10 mld dolarów rocznego dochodu NFL to marne grosze.

Futboliści nie są jedyną sportową grupą wysokiego ryzyka. Podobnie jest w boksie. Z chorobą Parkinsona od lat walczy m.in. słynny Muhammad Ali. W jego przypadku również uważa się, że przyczyną mogły być liczne wstrząśnienia mózgu, których doznawał w ringu.

Pięściarstwo łączy się z urazami głowy na tyle silnie, że doczekało się własnej jednostki chorobowej – encefalopatii bokserskiej. Schorzenie, które dopada uprawiających sporty kontaktowe, jest ciężką przewlekłą formą uszkodzenia mózgu. Objawia się drżeniem, spowolnieniem ruchów, dezorientacją i problemami z mówieniem. Ocenia się, że dotyczy 15–20 proc. byłych bokserów. Pierwszy raz chorobę opisano w 1928 roku, jednak dokładniejszych danych dostarczyły pośmiertne badania mózgów 15 byłych zawodników przeprowadzone w roku 1973.

Część objawów – w tym wyraźne trudności w mówieniu – występuje u dziewięciokrotnego mistrza świata w kickboxingu Marka Piotrowskiego. Jednak w jego przypadku lekarze nie potwierdzili encefalopatii.

W innych potencjalnie niebezpiecznych dyscyplinach – takich jak zapasy, rugby, hokej czy wschodnie sztuki walki – trudno wyciągać daleko idące wnioski.

– Nie ma bezpośrednich obserwacji w tych grupach. Najnowsza metaanaliza dostępnych danych na temat związku choroby Parkinsona z łagodnym urazowym uszkodzeniem mózgu (MTBI) nie przyniosła jednoznacznej odpowiedzi – podkreśla dr Halina Sienkiewicz-Jarosz z Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. – Ale urazy głowy są jednym z czynników ryzyka otępienia, więc nie można tego wykluczyć.