Tory Formuły 1

Albert Park

– tor częściowo uliczny, zlokalizowany wokół Jeziora Alberta, w Melbourne. Gdy nie jest używany przez kierowców Formuły 1, jest wykorzystywany do normalnego ruchu ulicznego. Limit prędkości wynosi wtedy 50 km/h, czyli mniej niż przy przejeździe przez aleję serwisową w czasie Grand Prix. Wyprzedzanie na tych drogach jest na co dzień nielegalne. Rekordzistą toru jest Michael Schumacher  1.24,125 (2004 r.).

Sepang

– zbudowany jako część planu industrializacji Malezji, wymyślonego przez premiera Mahathira Mohamada w latach 90. Budowa trwała rekordowe 14 miesięcy. Ekipy budownicze musiały usunąć 9 mln metrów sześciennych ziemi. Potem stał się jednym z najbardziej zielonych torów Formuły 1 – zasadzono wokół niego 5000 palm.

Szanghaj

– zbudowany za ok. 450 mln dolarów; pierwsze Grand Prix rozegrano tu w 2004 roku. Rok później zanotowano rekordową publiczność – 250 tys. widzów. Z powodu lokalizacji część toru zaczęła podmakać i przed sezonem 2011 przeprowadzono inspekcje, czy nadaje się do rozegrania wyścigu.

Istanbul Park

– pierwsze Grand Prix rozegrano tu w 2005 roku; jeden z niewielu torów, gdzie kierowcy jeżdżą głównie w lewo (osiem zakrętów w lewo i sześć w prawo). Zawodnikom adrenalinę podnosi szczególnie Zakręt nr 8, nazywany Diabolica, bardzo szybki i składający się z czterech sekcji.

Circuit de Catalunya

– gości kierowców od 1991 roku; jeden z najlepiej im znanych torów – często organizowane są tutaj testy nowych bolidów; podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, w 1992 roku tor został wykorzystany jako start i meta dla drużynowego wyścigu kolarskiego (złoty medal zdobyli Niemcy).

Circuit de Monaco

– najsłynniejszy tor, na którym wyścigi odbywają się od 1955 r.; zwycięstwo w Monte Carlo to marzenie każdego kierowcy. Wąskie ulice i ostre zakręty nie zostawiają miejsca na błąd i bardzo utrudniają wyprzedzanie, ale nigdzie indziej kierowcy nie przejeżdżają w pobliżu hotelu (zakręt Loews – najwolniejszy w całym sezonie), kasyna i przez tunel.

Circuit Gilles-Villeneuve

– wszedł do kalendarza Formuły 1 w 1978 r.; tutaj Robert Kubica miał w 2007 roku niebezpieczny wypadek, a rok później odniósł swoje pierwsze i jak dotąd jedyne, zwycięstwo w Formule 1. W całości zbudowany na wyspie Notre Dame. Powstał z połączenia tamtejszych ulic.

Valencia Street Circuit

– tor uliczny gości Formułę 1 od 2008 r.; składa się z aż 25 zakrętów (14 w prawo, 11 w lewo); krytykowany przez kierowców za brak możliwości wyprzedzania. Jak dotąd zanotowano tylko cztery takie przypadki (w 2009 roku ani jednego wyprzedzenia).

Silverstone

– legendarny tor w Anglii, na którym wyścigi Formuły 1 odbywają się od 1950 r.; swój żywot zaczynał jako lotnisko; po drugiej wojnie światowej popadał w ruinę, ale został uratowany przez Królewski Automobilklub. Od 2010 r. miał stracić Grand Prix na rzecz toru Donnington Park, ale kłopoty tamtejszych właścicieli uratowały tradycję.

Nuerburgring

– zbudowany w latach 20. początkowo miał długość ponad 22 km; kilka razy znikał i powracał do kalendarza Grand Prix; w 1976 r. ówczesny mistrz świata Niki Lauda miał tu wypadek, w którym spłonęła znaczna część jego twarzy; w 1995 r. zniknął z kalendarza, ale zaraz potem wrócił, bo stamtąd pochodzi Michael Schumacher.

Hungaroring

– gości Grand Prix od 1986 r.; powstał z marzenia Formuły 1 o przedarciu się przez Żelazną Kurtynę; najbardziej pamiętny wyścig miał miejsce w 1990 r., gdy Thierry Boutsen pokonał Ayrtona Sennę o 0,3 sek. Tutaj w 2006 r. debiutował Robert Kubica.

Spa-Francorchamps

– jeden z najstarszych torów; ścigano się tu już w 1924 r.; po przerwie w latach 70. belgijski tor wrócił do kalendarza w 1983 r.; znany jest z tego, że często pada tu deszcz; czasami zdarza się tak, że na jednej części trasy leje, podczas gdy na drugiej świeci słońce; najsłynniejszy zakręt to Eau Rouge, gdzie tor przecina rzekę o tej samej nazwie.

Monza

– trzeci na świecie tor, powstały w 1922 r.; Włosi są w nim zakochani, nazywając go La Pista Magica (Magiczną Trasą). Długie proste pozwalają na rozwinięcie prędkości do 350 km/h. Najsłynniejszy zakręt tego toru to La Curva Parabolica, gdzie bolidy zakręcają o 180 stopni. W 2006 r. Robert Kubica zdobył tu swoje pierwsze podium (był trzeci).

Marina Bay

- tor uliczny w Singapurze, na którym kierowcy goszczą od 2008 r.; jedyny, na którym wyścig Grand Prix jest rozgrywany w nocy.

Suzuka

- wybudowany w 1962 r. jako obiekt testowy Hondy; w 1987 r. doczekał się pierwszego wyścigu o Grand Prix Formuły 1. Tor może być używany w trzech konfiguracjach: pełny tor, Suzuka Wschód i Suzuka Zachód.

Yeongam

- dołączył do kalendarza w 2010 r.; do końca nie było pewne, czy wyścig w Korei Południowej zostanie rozegrany z powodu zastrzeżeń do nawierzchni toru; cechą charakterystyczną Yeongam jest bardzo długa (1,2 km) prosta.