Będą biegli nawet we śnie

Powtórzyła się sytuacja z ubiegłego roku. Zgodnie z regulaminem zwycięzca stawał się właścicielem samochodu (Fiat 500, wartości 49 tysięcy złotych), pod warunkiem że ukończy bieg w czasie poniżej 2 godzin 25 minut. Nie udało się, więc nagroda została rozlosowana pomiędzy wszystkich uczestników.

Blisko 500 maratończyków wyruszyło na trasę o 9 rano, przy pięknej, słonecznej pogodzie, idealnej dla kuracjuszy, ale nie biegaczy. Kiedy zaczynali, temperatura zbliżała się do 20 stopni. Kiedy zwycięzca przybiegał na metę kilkanaście minut przed południem, z nieba lał się żar. 27 stopni to jak na wrzesień w górach bardzo dużo.

Do biegu zgłosili się zawodnicy z kilku krajów, ale – i to stanowiło niespodziankę – zabrakło Afrykanów. Trasa była trudna, z podbiegami pod Złockie, a zwłaszcza na ostatnich dwunastu kilometrach, od Powroźnika przez Tylicz na metę w Krynicy. Początkowo tempo nadawał Ukrainiec  Dmytro Iwanysz, ale w połowie trasy, w Złockiem, biegł już razem z późniejszym zwycięzcą. Nad trzecim zawodnikiem mieli dwie minuty przewagi, nad czwartym – trzy. Pozostali biegli kilkaset metrów dalej.

Niemal wszyscy się znają z różnych tras w Polsce i za granicą

Na całej trasie maratończykom towarzyszyło kilkuset wolontariuszy – dziewcząt i chłopców ze szkół średnich Nowego Sącza, Muszyny, Podgrodzia, nawet dalej położonego Tarnowa. Wszyscy jednakowo ubrani, w niebieskie koszulki, czekali na stoiskach z wodą Muszynianką, herbatnikami i bananami. „Polać wodą?" – pytali przebiegających sportowców. Na pierwszych kilometrach spotykali się z odmową. Potem wielu nie tylko piło, ale polewało się, brało na dalsze kilometry gąbki nasiąknięte wodą.

O grupie można było mówić jedynie na początku trasy. Na półmetku pierwszego biegacza od ostatniego, za którym jechał samochód techniczny i policyjny radiowóz, dzieliło już kilka kilometrów. Kiedy przebiegali przez Muszynę, ludzie akurat szli na sumę, a jeden z księży wyszedł przed kościół i błogosławił zawodników.

15 kilometrów przed metą Grzegorz Czyż miał około dwóch minut przewagi nad Ukraińcem z Użhorodu – Dmytro Iwanyszem. W końcówce Iwanysz przechodził kryzys i wyprzedził go Piotr Pobłocki z Lęborka (były mistrz Polski w maratonie), który przybiegł blisko siedem minut za zwycięzcą. Najlepsza z kobiet Danuta Piskorowska z Wrocławia przybiegła na dziewiątym miejscu w czasie 3:03:56.

Nawet najbardziej zmęczeni przyśpieszali przed metą na deptaku, gdzie czekały na nich setki ludzi: kuracjusze, żony, mężowie, dzieci, wolontariusze. Niektórzy „przybijali piątki" z ustawionymi za reklamami widzami, inni wpadali na metę trzymając się za ręce z tymi, z którymi pokonywali ostatnie kilometry. Spiker zawodów red. Bogdan Saternus z Radia dla Ciebie wymieniał nazwisko każdego zbliżającego się do mety zawodnika, wraz z nazwą miejscowości, z której pochodzi. To dodatkowo dopingowało. Każdy otrzymywał pamiątkowy medal uczestnika.

Dla Mariana Nizioła, prawnika z kancelarii Hellmann – Nizioł z Warszawy to był 85. maraton w życiu i szesnasty w tym roku. – Straszna trasa – mówił – ale znakomici ludzie. Kiedy podbiegaliśmy pod górę w Tyliczu, z pobocza dopingowali nas miejscowi, dając rady, w rodzaju: nie pochylaj się, oddychaj głęboko, do szczytu tylko trzysta metrów. Byli wspaniali.

Za metą czekała na niego żona z psem. Strasznie zmęczona pani w średnim wieku zakończyła bieg w dobrym czasie poniżej czterech godzin, ale niewiele do niej docierało. Ocknęła się dopiero na słowa dość przerażonej kilkunastoletniej córki: Mamusiu, tutaj jestem.

63-letni Ryszard Oremus z Krakowa, do niedawna mistrz z narzędziowni w Nowej Hucie, dziś emeryt, przybiegł w czasie równych czterech godzin. – Jestem szczęśliwy, bo w tych warunkach, przy ogromnej spiekocie to całkiem niezły wynik. Mój rekord życiowy jest o pół godziny lepszy, ale uzyskałem go na płaskim terenie w Krakowie. Biegam z zespole AZS AWF Masters, u trenera Darka Kaczmarskiego, byłego reprezentanta Polski. Przyjechaliśmy do Krynicy silną grupą ponad 100 osób.