Kubica: najważniejsze to nie powtarzać błędów

Zwycięstwo w Rajdzie Janner to chyba optymalny początek roku?

Na pewno dobrze jest wygrać, ale tutaj chodziło o zebranie doświadczeń. Jazdy w rajdach nie da się trenować na co dzień i trzeba, tak jak my to zrobiliśmy, poświęcić start na trening. Podczas testów jeździ się w kółko jeden kawałek drogi o długości czterech czy pięciu kilometrów i wystarczy przejechać jeden raz trasę nie na sto procent czy tempem wolniejszym niż rajdowe i już się wie, gdzie jest lód. Tutaj wszystko działo się z zaskoczenia, i to sporego. Warunki zmieniały się z pętli na pętlę.

Co pana zdaniem było najcenniejsze, jeśli chodzi o zdobywanie doświadczenia w tym starcie?

Najbardziej jestem zadowolony z tego, że gdybym za każdym razem dobierał opony zgodnie z moimi teoriami i wnioskami, to na każdą pętlę miałbym perfekcyjne. Nie mam jednak doświadczenia i nie czułem się na siłach, żeby podejmować decyzje w stu procentach sam. W paru przypadkach byłoby lepiej, gdybym pojechał na innych oponach, ale tu chodziło o testy.

Opony rozstrzygnęły chyba o wyniku ostatniego odcinka, a także całego rajdu?

Tak, ostatniego dnia przekonałem się, że na drugim przejeździe tego samego odcinka jest więcej błota. Do tego w zeszłym tygodniu mieliśmy na testach podobne warunki. Dodałem dwa do dwóch i wyszło mi, że zimowe opony bez kolców byłyby najlepsze. Nie mogliśmy użyć czterech zimowych, ponieważ przekroczylibyśmy limit opon, których można użyć w trakcie rajdu. Dlatego użyliśmy dwóch zimowych oraz dwóch zimowych z kolcami i udało się pojechać dobrze ostatni odcinek. Na tych oponach było o wiele łatwiej i mogłem zyskać czas, zwłaszcza na zakrętach z głębokimi cięciami, gdzie nie traciłem przyczepności na błocie.

Nie obyło się jednak bez przygód...

Zdarzył się głupi błąd i straciłem koncentrację, przepraszam za to Maćka. We mgle uderzyłem w drewniany słupek przy trasie i jeden z dodatkowych reflektorów wypadł z obudowy, obracając się w naszą stronę. Świecił mi prosto w oczy, rozpraszając mnie. Próbowałem wyłączyć dodatkowe lampy guzikiem na kierownicy, ale zdałem sobie nagle sprawę, że nie jeżdżę już citroenem, tylko fordem i przełącznik jest w innym miejscu. Przegapiłem całkowicie komendę Maćka, musiał ją powtarzać ze trzy razy. Myślałem, że zakręt jest szybki, ale taki nie był i wypadłem bokiem w pole. Taki błąd nie może się już powtórzyć.

Jest pan zadowolony ze zmiany samochodu na forda?

Auto spisuje się dobrze i już przy pierwszym teście poczułem, że jest przyjazne w prowadzeniu. Bardzo dobrze się w nim czuję i sądzę, że szczególnie na szutrze będzie mi się lepiej jeździło niż poprzednim samochodem. To dobra wiadomość, bo wciąż bardziej pewnie czuję się na asfalcie, więc lepsze zachowanie auta na luźnej nawierzchni powinno mi pomóc.

Jak układa się współpraca z Maciejem Szczepaniakiem? Zostaje na prawym fotelu u pana?