Tchu brakuje, odcina prąd, to będą igrzyska dla twardych

Cztery lata temu przed igrzyskami w Vancouver narzekał pan, że trasy są tam zupełnie nie dla Justyny Kowalczyk, turystyczne. A jakie będą te w Soczi?

Aleksander Wierietielny:

Bardzo zróżnicowane. Trasa do stylu klasycznego jest mało wymagająca. Ale do dowolnego... Niewiele tak ciężkich widziałem. Można ją porównać z trasą w Canmore, w Otepaeae, z tym morderczym podbiegiem w Falun, w finale Pucharu Świata. Na pętli 3750 m są dwa podbiegi i dwa zjazdy. Z czego jeden ponadkilometrowy, bardzo ciężki. Jest gdzie popracować. I mocno się odczuwa miejscowy mikroklimat. Na tej wysokości bardzo trudno oddychać i mogą być niespodzianki: nieprzygotowanym może odciąć prąd w połowie trasy.

To powinien pan być zachwycony. Justyna lubi i dużą wysokość, i bardzo trudne trasy, a to będą igrzyska głównie w stylu łyżwowym. Tylko 10 km jest klasycznym.

Nie narzekamy. Nie wiemy jeszcze, jaka dokładnie będzie trasa na 10 km klasycznym, tego biegu nie ma w programie próby przedolimpijskiej. Spróbujemy się dowiedzieć od organizatorów. Spacerowałem po pętli do stylu klasycznego, jest tam jak w Gaellivare: krótkie podbiegi, dużo zakrętów. Gdyby to była trasa na styl dowolny, to bylibyśmy podłamani. Ale w klasycznym to nie będzie dla Justyny duża przeszkoda. Ważniejsza jest duża wysokość i ten mikroklimat. Tutaj nawet na łatwych trasach będzie bardzo ciężko.

Organizacyjnie Rosjanie dają sobie radę?

Wiele rzeczy jest jeszcze w budowie. Pracują dzień i noc. Ale domki w wiosce olimpijskiej, w których nas zakwaterowano, już są skończone i warunki w nich są znakomite. Trasy przygotowane w miarę dobrze, tylko pogoda będzie problemem. Sypie śnieg, jest mgła, duża wilgoć, będzie trudno trafić ze smarowaniem. I kontrole są bardzo ścisłe. Ostatni raz tak było w Salt Lake City, na igrzyskach w 2002. Mysz się na trasy nie prześliźnie.