Tour de France: Polaków więcej niż Brytyjczyków

W drużynie Omega Pharma-Quick Step pojadą: Michał Gołaś i Michał Kwiatkowski, w Tinkoff-Saxo – Rafał Majka, w Cannondale – Maciej Bodnar, w Team NetApp Endura – Bartosz Huzarski. W szerokiej kadrze Movistaru znalazł się Sylwester Szmyd, ale ostatecznie nie otrzymał powołania.

Trudno to pojąć, ale Polaków jest więcej – o jednego - niż Brytyjczyków, którzy nie dość, że goszczą uczestników Wielkiej Pętli, to mają własną grupę Sky z budżetem sięgającym 40 milionów euro i silne wsparcie od państwa. W szkółkach kolarskich w Leeds trenuje ponad 500 osób, a na przykład w województwie świętokrzyskim zarejestrowanych jest niespełna kilkudziesięciu juniorów. Bijemy jednak przede wszystkim własne rekordy.

Trzech naszych zawodników w blisko 200-osobowym peletonie Wielkiej Pętli, to był dotychczas górny pułap. Działo się w czasach dawnej prosperity, na początku lat 90. ubiegłego wieku, kiedy w lipcu we Francji ścigali się Zenon Jaskuła, Zbigniew Spruch i na zmianę Marek Leśniewski oraz Marek Szerszyński. Potem zdarzały się nawet edycje bez Polaków (w XXI wieku aż czterokrotnie) lub z pojedynczymi reprezentantami, głównie Dariuszem Baranowskim.

Kolarski renesans w naszym kraju nastąpił niedawno i dobrze to widać, przeglądając listy startowe TdF. Już trzy lata temu pojechało w tym wyścigu polskie trio (Bodnar, Maciej Paterski i Szmyd), podobnie w zeszłym roku (Bodnar, Kwiatkowski, Przemysław Niemiec).

Kwiatkowski walczy o białą koszulkę

Nie wszyscy z Polaków w tourze są jak słoneczniki przy drogach – dekoracją, ozdobnym tłem dla wielkich kolarzy. Kwiatkowskiemu w poprzednim wyścigu zabrakło nieco ponad sekundy, by został liderem, przez dziesięć etapów jechał jako lider klasyfikacji młodzieżowej, dwukrotnie finiszował na trzecim miejscu. Ostatecznie w Paryżu przyjechał na 11. pozycji, najwyższej od czasów Jaskuły.

24-letni torunianin Wielką Pętlę obrał sobie za główny cel tego sezonu. Stale powtarza, że liczy na progres, tak więc w jego przypadku można się spodziewać walki o: pierwszą dziesiątkę klasyfikacji generalnej, zwycięstwo w młodzieżowej i może etapowe. Wykluczyć tego nie można. Miał doskonały początek sezonu. Wygrał wyścig Volta ao Algrave pokonując samego Alberto Contadora, a w czasówce mistrza świata Tony'ego Martina. W Portugalii odniósł też dwa zwycięstwa etapowe. Tuż za Hiszpanem przyjechał we Vuelta al Pais Vasco. Efektownie ograł na finiszu pięknego włoskiego klasyku Strade Bianche Petera Sagana, znalazł się trzykrotnie w czołowej piątce monumentalnych wyścigów w Belgii i Holandii: Amstel Gold Race, Strzała Walońska, Liège-Bastogne-Liège.

Na mistrzostwach Polski w Sobótce , które odbyły się w minionym tygodniu (Kwiatkowski wywalczył w nich złoto w jeździe na czas) zjawił się dziennikarz „L'Equipe", by zrobić reportaż o kolarzu, który jeśli nie w tym roku, to już w perspektywie najbliższych lat, będzie jednym z wielkich faworytów Tour de France. Francuzi wolą uniknąć zaskoczenia.

Majka nie chce, ale musi

Ale ze startujących w tourze Polaków najlepszy do tej pory wynik w trzytygodniowych wyścigach osiągnął Rafał Majka. O rok starszy od Kwiatkowskiego kolarz Tinkoff Saxo był w tym roku szósty w wyczerpującym Giro d'Italia, rok wcześniej – siódmy. W Tour de France znalazł się przypadkiem i ewidentnie wbrew własnej chęci. Zastąpił Romana Kreuzigera. Czech musiał się wycofać z powodu wpadki dopingowej. Majka powołanie dostał w sobotę i w pierwszej chwili skrytykował decyzję grupy.

„Przed sezonem zaplanowałem start w:  Giro, Tour de Pologne i Vuelcie. Po zakończeniu Giro moi menedżerowie zastanawiali się nad Tour de France, ale ja mówiłem, że to nienajlepszy pomysł. Po powrocie z Włoch nie trenowałem, byłem zmęczony i wciąż odczuwam skutki tego wyścigu. Nie czułem się gotów do rywalizacji w TdF. Dostałem jednak telefon od Bjarne Riisa z poleceniem, że muszę jechać. Nie jestem z tego zadowolony. Może to się odbić na moim zdrowiu" – napisał Majka w ostatnią sobotę na swoim profilu społecznościowym.

W niedzielę wpis został usunięty (zapobiegliwi jednak go przekopiowali) i pojawił się kolejny. „Przemyślałem całą sytuację i doszedłem do wniosku, że Wielka Pętla może być dla mnie krokiem w dobrą stronę. Przepraszam kierownictwo drużyny, że wątpiłem w tą decyzję."

Majka ma jasno postawiony cel - pomagać w odniesieniu zwycięstwa Contadorowi, kasować nagłe zrywy przeciwników, ciągnąć Hiszpana pod górę, czasami dowozić mu bidony, słowem być jego pomocnikiem. To żadna degradacja. W Giro to Polak był liderem i to inni pracowali na niego.

Capuccino trening

Hiszpan zażyczył sobie obecności Polaka, kiedy zobaczył jak ten radzi sobie na górskich etapach w Giro. Najwybitniejszy współczesny kolarz, zwycięzca pięciu wielkich tourów (dwa pozostałe zostały mu odebrane), gorzko przeżył porażkę przed rokiem. Nie dość, że nie zdołał wygrać, to jeszcze stracił miejsce na podium. – Kiedy wygrywasz nie zastanawiasz się nad szczegółami, ale porażka uczy cię dbałości o detale – mówił Contador.

Przeanalizował to, co złego zrobił w przygotowaniach do TdF 2013. Wtedy, mocno dały mu się we znaki zimowe podróże do Moskwy, Kopenhagi, Dubaju, by wypełnić zobowiązania wobec sponsorów i eskapady na wyścigi do Argentyny i Omanu. W tym roku ścigał się tylko na południu lub na zachodzie Europy. Przeprowadził się też z rodzinnego Pinto pod Madrytem do szwajcarskiego Lugano. Nie tylko ze względu na większe swobody podatkowe.

– Pinto to jego kraina dzieciństwa. Cały czas ktoś pukał do jego drzwi, by z nim spędzić wieczór, a to przyjaciel z młodości, ktoś z rodziny, kumpel ze szkoły. Teraz w Szwajcarii Alberto żyje regularnie, w rytmie wyznaczonym przez odpoczynek i trening – mówi magazynowi „Velo" dyrektor sportowy grupy Tinkoff Philippe Maudit.